بررسی امکان کاشت پاییزه نخود در شرایط آب و هوایی سراوان

در برخی مناطق گرم و خشک، وجود فصل رشد مناسب در طول پاییز و زمستان و وقوع درجه حرارت بالا در بهار سبب گرایش به کشت نخود در پاییز شده است. بنابراین به منظور بررسی مقدماتی امکان کاشت پاییزه نخود(Cicer arietinum L.) در شرایط آب و هوایی سراوان، آزمایشی در پاییز سال1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی سراوان به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. کرت های اصلی شامل سه تاریخ کاشت (20مهر، 11آبان و اول آذر) و کرت های فرعی شامل پنج ژنوتیپ نخود MCC488، MCC208، MCC258، MCC770، MCC361)) بودند. تاریخ کاشت تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه، ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، تعداد غلاف خالی، وزن100دانه، عملکرد زیستی، عملکرد اقتصادی و شاخص برداشت داشت و گیاهان کشت شده در 20مهر بیشترین عملکرد دانه را داشتند. اثر ژنوتیپ نیز بر کلیه صفات اندازه گیری شده معنی دار شد و ژنوتیپ MCC361 با میانگین عملکرد دانه 6/204 گرم در مترمربع بیشترین عملکرد را دارا بود. اثر متقابل تاریخ کاشت و ژنوتیپ، معنی دار شد و بیشترین عملکرد دانه را ژنوتیپMCC361 در تاریخ کاشت اول (20مهر) با میانگین 255 گرم در مترمربع و کمترین آن را ژنوتیپMCC770 در تاریخ کاشت سوم (اول آذر) با میانگین 55/17 گرم در مترمربع داشتند. همبستگی مثبت و معنی داری بین عملکرد دانه با تعداد غلاف در بوته (**84/0r=)، تعداد دانه در بوته (**63/0r=)، عملکرد زیستی (**55/0r=) و شاخص برداشت (**55/0r=) مشاهده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که هرچند کاشت پاییزه نخود در منطقه سراوان موفقیت آمیز بوده است، ولی برای حصول نتایج مطمئن تر، تداوم این گونه آزمایش ها و بررسی دقیق تر واکنش ارقام نخود به کاشت های پاییزه توصیه می شود.