بررسی تاثیر تنش خشکی بر صفات مورفوفیزیولوژیک و فلوئورسانس کلروفیل گیاهچه های لوبیا قرمز (Phaseolus vulgaris L.)

خشکی یکی از مهم ترین عوامل محدود کننده رشد و عملکرد گیاهان در بسیاری از مناطق دنیا است. به منظور بررسی اثرات تنش خشکی بر برخی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک لوبیا، آزمایشی با دو رقم لوبیاقرمز (Phaseolus vulgaris L.) (درخشان و گلی) در چهار تیمار تنش خشکی شامل 25، 50، 75 و شاهد100درصد ظرفیت زراعی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که صفات مورفولوژیک مورد بررسی از قبیل ارتفاع گیاه، سطح برگ، سطح ریشه، مجموع طول ریشه ها و نیز وزن خشک اندام هوایی و ریشه در شرایط تنش خشکی به طور معنی داری تحت تاثیر تنش خشکی کاهش یافت (p≤0.01). همچنین نتایج نشان داد که صفات فیزیولوژیک بررسی شده از قبیل محتوای آب نسبی برگ (RWC)، شاخص پایداری غشاء (MSI)، میزان کارآیی فتوسیستمII (Fv/Fm) و عملکرد کوانتومی فتوسنتز (Y) به طور معنی داری تحت تاثیر تنش خشکی کاهش یافتند (p≤0.01)؛ ولی مقاومت روزنه ای و شاخص کلروفیل (SPAD) در گیاهچه های لوبیا به طور معنی داری افزایش یافت (p≤0.01). میزان افزایش نسبت ریشه به اندام هوایی رقم درخشان در تنش شدید (25 درصد ظرفیت زراعی) نسبت به شاهد بیشتر از گلی بود. مقادیر RWC، MSI و Fv/Fm در تنش شدید نسبت به شاهد در رقم گلی کاهش بیشتری از درخشان نشان داد. نتایج این بررسی نشان داد که رقم درخشان احتمالا از طریق بکارگیری مکانیسم های مختلف تحمل به خشکی نسبت به رقم گلی تا حدی کمتر تحت تاثیر تنش خشکی قرار گرفت. اغلب صفات فیزیولوژیک رقم درخشان، در سطح خشکی 75 درصد ظرفیت زراعی و شاهد تفاوت معنی داری نداشتند.