آزمون های زیستی و مولکولی گیاه نخود تراریخته (Cicer arietinum L.) مقاوم به آفت پیله خوار (Helicoverpa armigera Hub.)

آفت پیله خوار یکی از عوامل اصلی کاهش عملکرد نخود محسوب می شود و انتقال ژن با هدف افزایش مقاومت به این آفت، از اهداف اصلاحی در این گیاه زراعی می باشد. یکی از راهبردهای موثر برای تولید نخود تراریخته مقاوم به آفت پیله خوار، استفاده از سموم طبیعی Cry از باکتری باسیلوس تورینجینسیس است. این سموم قادرند در معده حشرات فعال شده و سیستم گوارشی حشره را مختل نمایند. در مطالعه حاضر بررسی ثبات حضور ژن cry1Ac و بیان آن در نسل های سوم (T3) و چهارم (T4) حاصل از نسل دوم نخود تراریخته با ژن cry1Ac و ژن گزینشگر nptII انجام شد تا بتوان به لاینی دست یافت که تنها حاوی ژن cry1Ac بوده و ژن nptII بر اثر نوترکیبی بین دو T-DNA از آن تفکیک شود. آزمون PCR از بین 25نمونه مشکوک در نسل سوم به وجود ژن cry1Ac، در 6مورد باند مربوط به ژن cry1Ac و باند مربوط به ژن nptII را در تمامی نمونه ها نشان داد، ولی از بین این 6نمونه، در آزمون RT-PCR تنها در 5مورد ژن cry1Ac در سطح RNA بیان شد. نتایج PCR در طی نسل چهارم حاکی از وجود باند مربوط به ژن cry1Ac در 73مورد و باند مربوط به ژن nptII در81نمونه از 94مورد بود. در10نمونه از گیاهان تراریخته که حاوی ژن cry1Ac بودند، باند مربوط به ژن nptII مشاهده نگردید که این نشان دهنده آن بود که ژن cry1Ac از ژن nptII تفکیک شده است. نتایج آزمون RT-PCR نیز نشان داد که ژن موردنظر در همه گیاهان تراریخته، در سطح RNA بیان شده است. همچنین نتایج آزمون الایزا نشان داد که در تمام نمونه های مورد آزمون، پروتئین Cry1Ac در لاین های مختلف در غلظت های متفاوتی بیان شده است. در آزمون زیست سنجی، لاروهایی که با برگ گیاهان غیرتراریخته تغذیه شدند، همگی زنده ماندند، اما در مقابل لاروهایی که با برگ گیاهان تراریخته نسل T4 تغذیه شدند، همگی به طور کامل از بین رفتند که این امر نشان دهنده بروز موفقیت آمیز فنوتیپ مورد انتظار می باشد.