ژنتیک جمعیت عروس ماهی اصفهانی (Petroleuciscus esfahani) (ماهیان استخوانی، کپورماهیان) در رودخانه زاینده رود، ایران

جمعیت های عروس ماهی اصفهانی (Petroleuciscus esfahani) در رودخانه زاینده رود با استفاده از پنج جفت نشانگر مولکولی ریزماهواره بر روی 120 نمونه بالغ صید شده از چهار ایستگاه: چشمه دیمه، خرسونک، چمگردان و پل صفائیه ارزیابی شد. تمامی جایگاه های بررسی شده چندشکل بودند. تعداد 54 آلل برای پنج جایگاه تولید شد که در محدوده 6 آلل در جایگاه CnaB-030 و 17 آلل در جایگاه Ca3 قرار داشت. میانگین تعداد آلل مشاهده شده در جمعیت چشمه دیمه برابر با 6/9 عدد و در سایر جمعیت ها برابر با 6/8 عدد بود. میانگین هتروزیگوسیتی مشاهده شده برای 5 جایگاه در گستره 92/0 تا 1 قرار داشت که بیانگر سطح بالای تنوع ژنتیکی در هر جمعیت بود. در اغلب موارد، انحراف از تعادل هاردی-واینبرگ در آزمون جایگاه-جمعیت، عمدتا به علت افزایش هتروزیگوسیتی مشاهده شد. حداقل و حداکثر فاصله ژنتیکی به ترتیب بین جمعیت های چشمه دیمه-خرسونک و چشمه دیمه-چمگردان محاسبه شد. نتایج مقادیر اندک اما معنی دار FST را در مقایسه جفت جمعیت ها نشان داد. مطالعه حاضر، حضور چهار جمعیت متفاوت عروس ماهی اصفهانی را در رودخانه نشان داد که می تواند بیانگر اثر تکه تکه شدن زیستگاه بر جمعیت ژنتیکی عروس ماهی اصفهانی باشد.