اثر پرایمینگ بذر در مزرعه و شیوه کاربرد کود سولفات روی بر خصوصیات سبزشدن، عملکرد و اجزای عملکرد دو هیبرید ذرت در همدان

به منظور بررسی تاثیر پرایمینگ بذر در مزرعه و شیوه مصرف کود سولفات روی بر خصوصیات سبزشدن، عملکرد و اجزای عملکرد دو هیبرید ذرت در همدان آزمایشی به صورت فاکتوریل سه عامله در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آموزشی و تحقیقاتی دانشگاه بوعلی سینا، در سال 1391 اجرا شد. عامل اول شیوه های مصرف کود سولفات روی در چهار سطح عدم مصرف، پخش سطحی، مصرف نواری و محلول پاشی؛ عامل دوم شامل دو سطح پرایم و عدم پرایم بذر در مزرعه؛ و عامل سوم نیز شامل دو هیبرید ذرت میان رس اس سنسور و بیاریس بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که درصد و سرعت سبزشدن در اثر پرایم کردن به ترتیب حدود 16 و 12 درصد افزایش یافت و ضریب یکنواختی سبزشدن در شرایط پرایم کردن و مصرف نواری کود سولفات روی در مقایسه با شرایط عدم پرایم و مصرف پخش کود سولفات روی 74 درصد افزایش نشان داشت. همچنین، در هیبرید بیاریس پرایم کردن تعداد دانه در بلال را به طور چشمگیری افزایش داد. در هر دو هیبرید بیشترین میزان وزن صددانه از ترکیب تیمارهای پرایم و مصرف نواری یا محلول پاشی کود سولفات روی به دست آمد. در این تحقیق، بیشترین عملکرد دانه از هیبرید بیاریس پرایم شده در شرایط مصرف نواری کود سولفات روی به میزان 42/ 1370 گرم در مترمربع حاصل شد که در مقایسه با تیمار بدون پرایم و عدم مصرف کود سولفات روی 6/ 9 درصد افزایش تولید داشت.