بررسی آزمایشگاهی اثرات ویروسMbNPV و سم ایندوکساکارب روی لاروهای پروانه برگخوار چغندر قند،(Spodoptera exigua (Lep.: Noctuidae

پروانه برگخوار چغندرقند، Spodoptera exigua Hübner. یکی از مهم ترین آفات پلی فاژ چغندرقند در ایران و بسیاری از کشورهای دنیاست که کشاورزان هر ساله برای کنترل آن اقدام به چندین نوبت سم پاشی می کنند. ویروس های خانواده Baculoviridae از جمله عوامل بیولوژیک موثری هستند که می توانند به همراه عوامل دیگر در برنامه های مدیریت تلفیقی این آفت مورد استفاده قرار گیرند. به این منظور، آزمایش هایی با استفاده از ویروس MbNPV و حشره کش ایندوکساکارب روی لاروهای این آفت انجام شد. برای آزمایش ویروس براساس آزمایش های مقدماتی از دز 185 پلی هدر بر میلی متر مربع سطح ماده غذایی و در مورد ایندوکساکارب از دز 3/75 میکروگرم ماده موثره بر میلی مترمربع سطح ماده غذایی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های مربوط به مرگ و میر لاروها نشان داد که بین تمام سنین مختلف لاروی کرم برگخوار چغندر قند از نظر حساسیت به ویروس مورد نظر اختلاف معنی داری وجود دارد به طوری که با افزایش سن لاروی میزان حساسیت به ویروس کاهش می یابد. در مورد ایندوکساکارب با وجود کاهش حساسیت با افزایش سن لاروی، اختلاف معنی داری بین حساسیت دو سن لاروی متوالی وجود نداشت. براساس نتایج بدست آمده، در صورت کاربرد ویروسMbNPV در سنین پایین لاروی، این عامل بیولوژیک می تواند به عنوان یکی از موارد جایگزین سم ایندوکساکارب همراه با عوامل دیگر در مدیریت تلفیقی پروانه برگخوار چغندرقند مورد استفاده قرار بگیرد.