ارزیابی و تعیین منشا عناصر منابع آب زیرزمینی با استفاده از نسبت های یونی، مطالعه موردی: دشت قائم شهر- جویبار (شمال شرق ایران)

نسبت های یونی، شاخص مناسبی برای تعیین منشا مواد و املاح موجود در آب های زیرزمینی است. بر این اساس در تحقیق حاضر به مطالعه نسبت های یاد شده طی دوره آماری 1378-1390 در دشت قائم شهر- جویبار در ساحل دریای مازندران (استان مازندران- شمال شرق ایران) پرداخته شده است. در این راستا از 22 نقطه واقع در دشت، نمونه برداری و پس از آزمایش، پارامترهای مختلف فیزیکو- شیمیایی آب تعیین شد. تحلیل نتایج نشان داد که در آب های زیرزمینی منطقه، تواتر یون ها در سال 1378 و 1390 به صورت:= HCO3>Cl>SO4 Na+K>Ca>Mg،HCO3> Cl > SO4 Ca>Na+K>Mg=بوده و رخساره های آن از نوع کلسیم بی کربنات است و اختلاط آب هایی با مشخصات کلسیم، منیزیم و کلراید همراه با نوع سدیم کلراید در منطقه، مشاهده می شود. شاخص های اشباع کلسیت، دولومیت، هالیت و ژیپس، دلالت بر حد اشباع تا فوق اشباع این شاخص ها در آب های زیرزمینی محدوده مورد مطالعه دارد. بدین ترتیب با مطالعه نسبت های یونی در منطقه مشخص شد که سدیم از نفوذ آب شور و مقادیری نیز از هوازدگی کانی های رسی به آب زیرزمینی منطقه وارد شده است و کلسیم و منیزیم نیز از رسوبات آهکی و دولومیتی منشا گرفته اند.