ارزیابی میزان آلودگی نیترات و شوری در آبخوان با استفاده از مفاهیم آستانه ها و ظرفیت برد

هدف از این تحقیق، ارزیابی میزان آلودگی نیترات و شوری در آبخوان دشت اشتهارد با استفاده از مفاهیم ظرفیت برد است. بدین منظور ابتدا نقشه هم تراز آب زیرزمینی تهیه شد. سپس از 14 منبع انتخابی دشت مشتمل بر 9 حلقه چاه و 5 رشته قنات در دو نوبت در سال آبی 90-1389 نمونه برداری شد و نمونه ها آنالیز گردیدند. پس از سنجش شیمیایی نمونه ها و مشخص شدن غلظت نیترات و اندازه گیری هدایت الکتریکی، منحنی های هم هدایت الکتریکی و هم نیترات استخراج شد. بر اساس هیدروگراف سالیانه آبخوان، متوسط افت سطح آب زیرزمینی در یک دوره 15 ساله حدود 69 /0 متر در سال به دست آمد که نشانه استفاده بیش تر از ظرفیت تجدیدپذیری آبخوان است. همچنین نتایج، بیان گر بالا بودن غلظت نیترات و هدایت الکتریکی و عبور آن ها از حد آستانه و بروز خطرات جدی در آبخوان می باشد. طبق مفهوم آستانه ها در ظرفیت برد، در اکثر نقاط، آب های زیرزمینی بیش از ظرفیت برد آبخوان مورد بهره برداری قرار گرفته اند و با توجه به این که بهره برداری و مصرف عمده آب مربوط به بخش کشاورزی است؛ مازاد کودهای شیمیایی مصرفی، در خاک باقی مانده، از طریق آب برگشتی کشاورزی به سفره آب زیرزمینی وارد شده و باعث افزایش غلظت یون نیترات گردیده است.