برآورد اقتصادی حساسیت مصرف آب در کشت های نوین در مناطق بیابانی ایران (مطالعه موردی: گلخانه داران استان یزد)

مهم ترین ابزار مدیریت و تخصیص بهینه آب، به ویژه در مناطق بیابانی، بررسی کشش تولیدی و قیمتی آب است. در این راستا، کشت های نوین مانند کشت های گلخانه ای نقشی مهم در مصرف بهینه آب دارند. هدف از نگارش این مقاله، برآوردکشش تولیدی و کشش تقاضای آب در کشت های گلخانه ای در مناطق بیابانی با هدف استفاده بهینه از منابع آبی است. بدین منظور در این تحقیق، 95 بهره بردار به صورت تصادفی با استفاده از روش کوکران، از جامعه آماری 153 نفره گلخانه داران خیار سبز استان یزد، انتخاب شدند و کشش تقاضای مشتق شده آب، بر مبنای تابع تولید کشت گلخانه ای برآورد گردید. بر اساس نتایج بهینه یابی، کشش تولید نهاده آب برابر با 278/ 0 به دست آمد که بیان گر مصرف در ناحیه اقتصادی توسط گلخانه داران استان یزد است. به عبارتی با افزایش هر واحد قیمت آب، میزان مصرف آب، %278/ 0 بهبود خواهد یافت. با توجه به کشش تقاضای آب، با افزایش یک درصدی در قیمت آب در این منطقه بیابانی، تقاضا برای آب، %83/ 12 کاهش خواهد یافت. از آن جا که مصرف آب در گلخانه ها در ناحیه اقتصادی (ناحیه 2) اتفاق می افتد، حمایت از تولیدات گلخانه ای می تواند منجر به استفاده بهینه از نهاده آب شود و به رونق بخش کشاورزی در مناطق بیابانی بیانجامد.