تحلیل گفتمان شعر طنز مشروطه (نگاهی به قطب بندی های اشعار مشهورترین شاعران این دوره)

نهضت مشروطه پیش از آن که صرفا یک خیز سیاسی باشد، مولود یک جنبش تمام عیار اجتماعی در ایران است. در این دوره است که به تدریج ارتباط هرچه بیشتر ایرانیان با تمدن غرب افزایش می یابد و این ارتباطات خط فکری روشن فکران ایرانی را به سوی غرب متمایل می سازد. در خلال این تحول، ادبیات و علی الخصوص شعر، به محملی برای تبیین نظرات مردم، اندیش مندان و روشن فکران جامعه می شود. در این مقاله، با عنایت به روش های تحلیل گفتمان نورمن فرکلاف، با واکاوی «قطب بندی» های حاکم بر این اشعار مورد نظر، بر مبنای نظریه ی تحلیل گفتمان، با روش «تبیین» و در سطح «تحلیل روابط بین فرآیندهای گفتمانی و فرآیندهای گوناگون اجتماعی» به بررسی این نمونه ها پرداخته شد و این نکته به دست آمد که قطب بندی های شاعران مورد نظر، علی رغم تفاوت های عمده اعتقادی و حتی دانشی، بسیار نزدیک و شبیه به هم است.