مطالعه ارتباط بین تغییرات سطح پلاسمایی تورین و بیومارکرهای کبدی در مسمومیت حاد با استامینوفن در 12 ساعت اولیه بستری

استامینوفن به عنوان یک داروی ضد درد و ضد تب استفاده می شود، ولی مصرف بیش از حد اتفاقی و یا عمدی در انسان می تواند آسیب کبدی شدید ایجاد کند. تورین (taurine) یکی از فراوان ترین اسیدهای امینه بدن می باشد که درساختمان پروتئین وارد نشده ولی به صورت آزاد یا داخل پپتیدهای ساده وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییرات سطح پلاسمایی تورین در ارتباط با بیومارکرهای کبدی در مسمومین حاد با استامینوفن انجام شده است.
غلظت پلاسمایی تورین در 30 بیمار مسموم حاد با استامینوفن مراجعه کننده به بخش مسمومیت بیمارستان سینای تبریز در بدو ورود و 12ساعت بعد از بستری و 30 نفر افراد کنترل سالم به وسیله HPLC اندازه گیری شدند و هم چنین بیومارکرهای کبدی ALT،AST،PT با اتوآنالیزر مورد سنجش قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده ازآزمونtwo-tailed non-paired student t-test و ANOVA تجزیه و تحلیل شد.
میانگین غلظت پلاسمایی تورین در بدو ورود در بیماران مسموم با استامینوفن mg/L449/3± 91/36 و میانگین غلظت پلاسمایی تورین 12 ساعت بعد از بستری mg/L 27.82±4.020و میانگین غلظت پلاسمایی تورین در گروه شاهد mg/L 4.62 ± 0.451 بود که تفاوت معنی داری (P<0.001) وجود داشت. هم چنین بین تورین و ALT،AST،PT ارتباط معنی دار وجود نداشت (P>0.05).
تورین در واکنش به سم، توسط کبد در12 ساعت اولیه مسمومیت آزاد می گردد و منجر به افزایش غظت خونی و ادراری می شود. در حالی که بیومارکرهای کبدی بعد از 12 افزایش می یابند.