مقایسه میزان فعالیت بدنی و شاخص توده بدنی بیماران مبتلا به کبد چرب غیر الکلی با بیماران غیر مبتلا

شیوع کبد چرب غیر الکلی و عوارض ناشی از آن به عنوان یکی از مشکلات سلامت در حال افزایش است. فعالیت بدنی ناکافی و چاقی، از عوامل تعیین کننده ابتلا به این بیماری محسوب می شوند. این مطالعه با هدف مقایسه میزان فعالیت بدنی و شاخص توده بدنی دو گروه بیمار مبتلا و غیر مبتلا به کبد چرب غیر الکلی در تهران انجام شدروش و این مطالعه مقطعی با مشارکت 170 بیمار سرپایی 20 تا 55 ساله مراجعه کننده به بخش سونوگرافی بیمارستان طالقانی تهران با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. با استفاده از تکمیل پرسشنامه از طریق مصاحبه نظام مند با بیماران، ویژگی های دموگرافیک و اجتماعی، علت مراجعه و میزان فعالیت بدنی آنان ارزیابی شد. اندازه گیری های آنتروپومتریک و سونوگرافی کبد نیز انجام شد. داده ها پس از جمع آوری، با استفاده از روش های آماری توصیفی برای تحلیل داده های توصیفی، آزمونT برای مقایسه میانگین ها در دوگروه و آزمون کای اسکوئر برای تعیین رابطه بین متغیرها تحلیل شد.
اکثر بیماران غیر مبتلا به کبد چرب (60%)، فعالیت بدنی در حد شدید داشتند و فقط درصد کمی از آنان (3/ 11%) فعالیت بدنی کم داشتند. در حالی که در گروه بیماران مبتلا به کبد چرب، اکثر افراد دارای سطح فعالیت بدنی متوسط بودند (7/ 36%) و 9/28% نیز فعالیت بدنی کم داشتند که این اختلاف بین میزان فعالیت بدنی در دو گروه معنی دار بود (P=0.001). میانگین (انحراف معیار) شاخص توده بدنی مبتلایان بیشتر از گروه غیر مبتلا بود ((6/6) 8/ 32در مقابل (3) 4/ 24 به ترتیب).(p<0.001) با توجه به شیوع چاقی و فعالیت بدنی ناکافی در مبتلایان به این بیماری، تغییر سبک زندگی از طریق طراحی و اجرای مداخلات آموزشی جهت افزایش آگاهی و بهبود نگرش افراد و همچنین مداخلات فعالیت بدنی به عنوان گزینه همراه با رژیم غذایی برای بهبود وضعیت بالینی بیماران توصیه می شود.