بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های توکسین A و B کلستریدیوم دیفیسیل جدا شده از مدفوع گوساله در استان چهارمحال و بختیاری

کلستریدیوم دیفیسیل یک باسیل گرم مثبت و اسپورزا می باشد که قادر به ایجاد بیماری در انسان و حیوانات است. هدف از مطالعه حاضر بررسی فراوانی ژن های ویرولانس و مقاومت آنتی بیوتیکی کلستریدیوم دیفیسیل جدا شده از مدفوع گوساله ها در استان چهارمحال و بختیاری می باشد.
در این مطالعه مقطعی- توصیفی تعداد 150 نمونه مدفوع تازه گوساله جمع آوری و کلستریدیوم دیفیسیل به کمک روش های کشت باکتریایی جداسازی شد. DNA ژنومی باکتری ها با استفاده از کیت استخراج DNA، تخلیص و ژن های tcdA و tcdB با استفاده از روش Multiplex PCR شناسایی گردید. برای بررسی مقاومت دارویی از روش انتشار دیسک به روش Kirby-Bauer استفاده گردید.
تعداد 90 نمونه (60%) دارای کلستریدیوم دیفیسیل بوده که از این تعداد، 8 نمونه (8/8 %) دارای ژن tcdA و 16 نمونه (7/ 17%) ژن tcdB داشتند. در آزمایش مقاومت آنتی بیوتیکی مشاهده شد که بیشترین میزان مقاومت، به ترتیب مربوط به آنتی بیوتیک های کلیندامایسن (100%) و اریترومایسین (90%) است و بیشترین حساسیت به ترتیب مربوط به سیپروفلوکساسین (50%) و وانکومایسین (20%) می باشد.
با توجه به نتایج مطالعه حاضر کلستریدیوم دیفیسیل دارای شیوع و مقاومت آنتی بیوتیکی بالا بوده که می بایست با اتخاذ روش های پیشگیری و درمانی مناسب و همچنین محدود کردن استفاده از داروهای ضد میکروبی در انسان و دام از توسعه ی این باکتری و به خصوص سویه های بیماریزا جلوگیری کرد.