بررسی ایمونوهیستوشیمی یک مورد تومور شبه کارسینوئید کبدی در سگ

سلول های نورواندوکرین از سلول های ترشح کننده پپتید ها و آمین ها می باشند که با منشا اندودرمال در بسیاری از ارگان ها و بافت ها بخصوص دستگاه تنفسی ودستگاه گوارشی حضور دارند. کارسینوئید، توموری برخاسته از سیستم نورواندوکرینی منتشر است که در انسان وحیوانات بسیار نادر می باشد. در این گزارش وجود تومور با استفاده از روش ایمنوهیستوشیمی تایید می گردد. مورد گزارش یک قلاده سگ نر 10 ساله نژاد مخلوط است که بدلیل کاهش وزن شدید، بی اشتهایی، استفراغ مکرر، بیحالی و غش ارجاع گردید. سطح سرمی آنزیم های ALT و AST بسیار بالاتر از حد طبیعی بود و در عین حال علائمی نظیر کم خونی و لوکوسیتوز نیز مشاهده گردید. در رادیولوژی توده های کوچک و بزرگ با دانسیته بالا در کبد، نواحی اطراف کبد و نیز محوطه شکمی و سینه ای تشخیص داده شد. در کالبد گشایی توده های ندولی یا بزرگ چند لوبی متعدد با قوام سخت مشاهده گردید که البته مجاری صفراوی خارج کبدی و کیسه صفرا را تحت تاثیر قرار نداده بود. متاستاز در ریه ها، کلیه ها، گره های لنفاوی مزانتریک و بیضه ها نیز مشاهده گردید. در زیر میکروسکوپ نوری توده مورد نظر حاوی تجمعاتی از سلول هایی یکدست با هسته هایی گرد تا بیضی، هیپرکروماتیک و سیتوپلاسمی دانه دار و ائوزینوفیلیک بود که آرایش گل رزی (rosette formation) و ترابکولار داشت. همچنین استرومای فیبرووسکولار فراوانی این ترابکول ها را از یکدیگر جدا نموده بود. در بررسی ایمونوهیستوشیمی سلول های نئوپلاستیک با مارکرهای NSE و پروتئین S100، مثبت و توسط سیناپتوفیزین، کروموگرانین A، CEA،CD34، CK20،AE1/AE3 وآنتی ژن هپاتوسیتی (HA) منفی گردیدند. منفی بودن HA،CEA و CD34 به ترتیب، احتمال هپاتوسلولار کارسینوما، کولانژیو کارسینوما و ریشه عروقی یا اجداد خونساز بودن تومور مورد مطالعه را به حداقل می رساند. منفی بودن CK20، آدنوکارسینومای متاستاتیک را بطور کامل رد می کند، درحالیکه مثبت شدن پروتئین S100 و NSE دال بر شبه کارسینوئید بودن تومور مذکور است. منفی بودن کروموگرانین A نیز نمی تواند به تنهایی دلیلی بر رد کارسینوئید باشد. به طور کل بهره گیری از روش ایمونوهیستوشیمی در تشخیص تفریقی این تومور مفید می باشد.