مطالعه و تعیین دز مطلوب غیرفعال سازی ویبریو پاراهمولیتیکوس در شرایط کشت تازه و لیوفیلیزه با استفاده از پرتو گاما

ویبریو پاراهمولیتیکوس یکی از عوامل مولد بروز بیماری ویبریوزیس در مزارع تکثیر و پرورش ماهیان و میگو ها می باشدکه در صورت بروز شرایط مساعد موجب تلفات قابل توجه می نماید.
هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر پرتو گاما بر غیرفعال سازی ویبریو پاراهمولیتیکوس در شرایط کشت تازه و لیوفیلیزه می باشد.
ویال های حاوی mL 5/0 سوسپانسیون باکتری با رقت 1010*5/1 عدد سلول باکتری در میلی لیتر در حالت کشت تازه با دزهای KGY 1، 5/1، 2، 5/2، 3 و 4 و ویال های باکتری لیوفیلیزه با دزهای KGY 2، 4، 7 و 8 پرتودهی گردیدند. سپس رفتار رشد باکتری های پرتودیده مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که حداقل دز مطلوب برای غیرفعال سازی این باکتری به صورت کشت تازه و در حالت لیوفیلیزه با پرتو گاما به ترتیب KGY 4 و 10 برآورد شد.
نتیجه گیری نهایی: نتیجه این مطالعه نشان می دهد که غیر فعال سازی ویبریو پاراهمولیتیکوس در شرایط کشت تازه با میزان کمتر از نصف دز مورد نیاز برای غیر فعال سازی یا ن با پرتوگاما مورد نیاز می باشد.