ارزیابی فضاهای عمومی و طرح های شهری قوچان منطبق با الگوی «شهر دوست دار کودک» (CFC)

نابرابری های خدماتی- اجتماعی و مشکلات ناشی از وضعیت نامناسب شهرنشینی، ضرورت برنامه ریزی برای تامین نیازهای کودکان را ایجاب می کند و احداث محیط شهری سازگار با روحیه کودکان، سهم مهمی در رشد اجتماعی و شخصیتی آن ها خواهد داشت. با توجه به اهمیت موضوع، این پژوهش به بررسی فضاهای شهری ویژه کودکان و تحلیل طرح های مربوط به شهر دوست دار کودک در شهر قوچان اختصاص دارد. هدف از آن، بررسی و ارزیابی کاربری های متنوع شهری با توجه به نیازهای کودکان و همچنین شناخت مهم ترین دلایل عدم اجرای طرح های شهری در این شهر است. در این پژوهش از روش توصیفی- کاربردی استفاده شده است که گردآوری اطلاعات از طریق روش مطالعات کتاب خانه ای و اسنادی، مشاهدات میدانی، مصاحبه و پرسش نامه است که تجزیه و تحلیل اطلاعات با نرم افزار SPSS است. یافته ها نشان می دهد که مهم ترین عامل تاثیرگذار بر عدم دسترسی و استفاده کمتر کودکان از کاربری ها، طراحی و ساختن فضاهای شهری بدون توجه به وضعیت جسمانی کودکان (46.66 %) و نامناسب بودن فضاهای تفریحی و اوقات فراغت برای کودکان در شهر قوچان با (40.95 %) مطرح شده است، همچنین بیشتر کارشناسان (52.5 %) معتقدند که از جمله دلایل عمدل اجرایی نشدن طرح های مربوط به کودکان، عدم شناخت مسوولان و مدیران شهری از این آیین نامه ها بوده است و گروهی دیگر (47.5 %)، کمبود نیروی انسانی متخصص و کارشناس در پست های تخصصی در دستگاه های اجرایی را عامل مهم دیگری در این ارتباط می دانند.