عکس العمل معدنی شدن نیتروژن، نیتروژن بیوماس میکروبی و فعالیت اوره آز خاک های آلوده شده به کادمیم به کمپوست

سطوح بالای کادمیم در محیط معمولا جمعیت، ترکیب و فعالیت ریزجانداران ساکن در خاک ازجمله پویایی نیتروژن و فعالیت آنزیمی را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. به نظر می رسد اضافه کردن مواد آلی به خاک از اثرات زیانبار و نامطلوب کادمیم بر فعالیت های میکروبی و ویژگی های بیوشیمیایی خاک بکاهد. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثرات کمپوست بر معدنی شدن نیتروژن، نیتروژن بیوماس میکروبی و فعالیت آنزیم اوره آز در خاک های آلوده شده به کادمیم بود. این آزمایش به صورت فاکتوریل (2×5) شامل کادمیم در پنج سطح (0، 50، 100، 150 و 200 میلی گرم در کیلوگرم خاک) به عنوان فاکتور اول و ماده آلی در دوسطح (0 و 5/2 تن در هکتار) به عنوان فاکتور دوم در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در سه تکرار در شرایط آزمایشگاهی اجرا گردید. اندازه گیری کادمیم کل و قابل جذب خاک در پایان انکوباسیون نشان داد که جزء قابل جذب کادمیم همبستگی منفی و قوی تری با شاخص های پویایی نیتروژن و فعالیت اوره آز در مقایسه با کادمیم کل داشت. نتایج حاصل از این آزمایش حاکی است که کادمیم بر تمامی شاخص های اندازه گیری شده اثر منفی و معنی دار داشت. افزودن کمپوست به خاک سبب شد تا از اثرات منفی کادمیم بر اغلب شاخص های مورد بررسی احتمالا از طریق کاهش زیست فراهمی آن برای ریزجانداران کاسته شود. به طور خلاصه، مصرف مواد آلی در خاک های آلوده به کادمیم سبب تعدیل اثرات منفی و بازدارندگی این عنصر بر شاخص های پویایی نیتروژن خاک و در نتیجه افزایش نیتروژن قابل جذب برای گیاه می گردد.