بررسی شاخص های جمعیتی به منظور تهیه نقشه پراکنش علف های هرز مزارع ذرت استان کرمانشاه

بررسی شاخصهای جمعیتی به منظور تهیه نقشه پراکنش، علف های هرز مزارع ذرت استان کرمانشاه در سال زراعی 1388 انجام شد، برای اجرای آن 48 مزرعه ذرت در شهرستانهای مختلف استان کرمانشاه بر پایه سطح زیر کشت این گیاه زراعی در هر شهرستان برای نمونه برداری انتخاب شد. پس از نمونه برداری از علف های هرز بر پایه یک روش استاندارد، شاخصهای جمعیتی گونه های مختلف علف های هرز بر پایه روابط ارائه شده محاسبه شد. با استفاده از مختصات جغرافیایی مزارع مورد ارزیابی و اطلاعات جمع آوری شده مربوط به علف های هرز، نقشه پراکنش گونه های علف های هرز در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی تولید شد. برای بررسی شباهت شهرستان های مختلف استان کرمانشاه از نظر تنوع گونه ای و یکنواختی علف های هرز از روش تجزیه خوشه ایاستفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد پهن برگ های غالب مزارع ذرت استان کرمانشاه به ترتیب اهمیت تاج خروس ریشه قرمز (Amaranthus retroflexus)، سلمه تره (Chenopodium album)، پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis)، عروسک پشت پرده (Physalis alkekengi)و خرفه (Portulaca oleracea) بودند. باریک برگهای غالب مزارع ذرت استان کرمانشاه هم به ترتیب اهمیت چسبک (Setaria viridis) قیاق (Sorghum halepense) و سوروف (Echinochloa crus – galli) بودند. بررسی های جامعه شناختی مزارع ذرت استان کرمانشاه برپایه شاخص تنوع گونه ای شانون-وینر، شهرستان های مختلف این استان را در سه خوشه گروه بندی کرد. مقایسه های انجام شده با آزمون t نیز نشان داد که شهرستان های مختلف استان از نظر تنوع گونه ای نسبت به هم تفاوت آماری معنی داری دارند. نتایج به دست آمده در مورد شاخص شباهت سورنسون نشان داد که در بین شهرستانهای استان کرمانشاه شهرستان قصرشیرین با گیلان غرب بیشترین تشابه گونه ای (82/ 0) را داشت، در حالی که شهرستان کرند با دو شهرستان قصرشیرین و گیلان غرب هیچ گونه علف هرز مشترکی نداشته، کمترین میزان تشابه گونه ای را نشان دادند. بر پایه شباهتها وتفاوتهای به دست آمده از جامعه علف های هرز مزارع ذرت استان کرمانشاه می توان برای شهرستانهای همسان از لحاظ شاخصهای جمعیتی شیوه نامه یکسانی را برای مدیریت علف های هرز مزارع ذرت تدوین و اجرا کرد.