کاربست روش پردازش رقمی تصویر در تعیین ضریب خاموشی جو شهری تهران

شدت نور در حین عبور از جو و در طول مسیر خود ممکن است دستخوش تغییر شود. خاموشی نور در مسیر عبور از چشمه تا ناظر به علت حضور آلاینده های موجود در مسیر نوری رخ می دهد. در تحقیقات اخیر روش جدیدی برای تعیین میزان خاموشی نور (جو) با استفاده از پردازش رقمی تصویرعرضه شده است. در مقاله حاضر، پس از معرفی این روش، کاربرد آن در تعیین دقیق خاموشی جو در منطقه تهران بررسی می شود. برای این کار، میزان ضریب خاموشی جو در منطقه شهری تهران با استفاده از روش پردارش رقمی تصویر تعیین و با مقادیر محاسبه شده با استفاده از میزان دید افقی، برای روزهای نمونه در سال های 2010 و 2011 مقایسه شده است. داده های موردنیاز از ایستگاه همدیدی موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران تهیه شده و همچنین تصاویر دوربین عکاسی نیز به کار رفته است.
مقایسه ضریب خاموشی جو حاصل از پردازش تصاویر انتخابی با مقادیر برآورد شده از میزان دید افقی نشان می دهد که ضرایب خاموشی برآوردی دیدبانی، از مقادیر به دست آمده از تصاویر بیشتر است که احتمالا علت آن محتاط بودن دیدبان در گزارش دیدهای بالا است. این تفاوت در دیدهای بیش از 10 کیلومتر، بیشتر است. به علاوه، بررسی ضرایب خاموشی حاصل از تصاویر و مقایسه مقادیر آن با میزان غلظت برخی آلاینده های جوی در روزهای منتخب، حاکی از آن است که افزایش غلظت آلاینده های گازی که طی فرایندهای شیمیایی تبدیل به ذرات با ابعاد ریز می شوند، نسبت به غلظت ذرات درشت، تاثیر بیشتری در افزایش میزان خاموشی تصاویر دارد.