تعیین پارامترهای کیفی روسازی راه با استفاده از روش زمین نفوذ (GPR)

محتوای حفرات آسفالت و رطوبت اساس از ویژگی های مهم روسازی جاده ها هستندروش سنتی برایکنترل کیفی روسازی مغزهگیری استاما این روش علاوه بر وقت گیر و پرهزینه بودن، دارای داده های نقطه ای است. یکی از چالش هایی که مهندسان راه با آن مواجه اند، کنترل این پارامتر با استفاده از روش های غیر مخرب است. یکی از روش هایی که اخیرا در این زمینه مورد توجه قرار گرفته، روش GPRاست. برخلاف روش های سنتی،GPR قادر است که با سرعت زیاد و هزینه کم داده های پیوستهای را از روسازی به دست دهد. در این تحقیق درصد حفرات نمونه های آسفالت و میزان رطوبت نمونه های اساس به صورت آزمایشگاهی تعیین شده است. سپس ثابت دی الکتریک نمونه های آسفالت با استفاده از آنتن 800 مگاهرتز پوششی (Shielded) و نمونه های اساس با استفاده از آنتن 250 مگاهرتز پوششی به کمک روش بازتاب سطحی محاسبه شده است. درنهایت بین ثابت دی الکتریک محاسبه شده از روش GPRو درصد حفرات نمونه ها و همچنین رطوبت اساس به صورت جداگانه رابطه ای برقرار شده است. نتایج به دست آمده به خوبی نشان می دهدکه با افزایش تراکم آسفالت و درصد رطوبت اساس، ثابت دیالکتریک آنها نیز افزایش می یابد. بااین حال به علت کوچک بودن سطح نمونه ها، نتایج کمی به دست آمده با خطاهایی همراه است. ولی این تحقیق به خوبی نشان می دهد که چگونه رطوبت اساس و درصد حفرات موجود در آسفالت، به روش GPRقابل بررسی است.