مکان یابی زمین لرزه های ثبت شده در شبکه محلی به روش بازگشت زمان در منطقه ریگان

روش بازگشت زمان به منظور بررسی مکان و پارامترهای چشمه زمین لرزه های گوناگون از سوی محققان مورد استفاده قرار گرفته است. در این روش برای محاسبه پارامترهای زمین لرزه، داده های ثبت شده به صورت معکوس در زمان زمین انتشار پیدا می کنند. در این تحقیق از روش خودکار برای تشخیص زمین لرزه ها و مکان یابی آنها به روش بازگشت زمان و شکل موج های پیوسته ثبت شده در فواصل محلی استفاده شده است. ابتدا داده های ثبت شده با عملگر آماری کشیدگی یا کورتوسیس (kurtosis) برای برجسته کردن زمان رسید امواج فشارشی مورد پردازش قرار می گیرد. سپس داده های پردازش شده در یک شبکه از نقاط تعریف شده درحکم چشمه های پتانسیلی مهاجرت داده و درنهایت برهم باریده می شوند. بیشینه محلی برهم بارش در زمان و مکان به ترتیب زمان وقوع زمین لرزه و مکان آن خواهد بود. در این تحقیق روش بازگشت زمان برای محاسبه مکان پس لرزه های زمین لرزه 20 دسامبر 2010 که در شرق بلوک لوت در منطقه ریگان رخ داده، مورد استفاده قرار گرفته است. برای محاسبه مکان و تنظیم عملگر بازگشت زمان چندین شرط با استفاده از رویداد های مصنوعی مورد آزمایش قرار گرفته و در انتها پارامترهای به دست آمده از آزمایش مصنوعی برای پردازش و مکان یابی داده های واقعی ثبت شده در شبکه ای محلی در منطقه ریگان واقع در جنوب شرقی ایران مورد استفاده قرار گرفت. با وجود استفاده از پارامترهای به دست آمده از آزمایش مصنوعی، روشن شد که باید از چند محدودیت مانند تعداد ایستگاه های استفاده شده در مکان یابی برای بهینه کردن مکان زمین لرزه ها استفاده شود. نتایج به دست آمده از مکان یابی زمین لرزه ها، نشان دهنده یک زون لرزه خیز در منطقه است که احتمالا با یک گسل پنهان در ارتباط است.