بررسی لرزه خیزی و مدل سازی یک بعدی ساختار پوسته در منطقه تبریز

برای تعیین ساختار سرعتی پوسته در شمال غرب ایران و به طور خاص زیرشبکه لرزه نگاری تبریز وابسته به موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران و دو ایستگاه از شبکه لرزه نگاری نوارپهن پژوهشگاه بین المللی زلزله، از زمین لرزه های محلی ثبت شده در این شبکه ها استفاده شد. در محاسبه مدل یک بعدی سرعتی از تعداد 361 زمین لرزه محلی با بزرگای بزرگ تر از 2 ثبت شده از 1996 تا 2006 که دارای گاف آزیموتی کمتر از 180 درجه و باقی مانده زمان رسید کمتر از 0/1 ثانیه بودند، استفاده شد. ابتدا زمان رسیدهای این زمین لرزه ها برای پیدا کردن مدل یک بعدی سرعت با استفاده از برنامه ولست وارون شد. ازآنجاکه ساختار به دست آمده به شدت به مدل اولیه به کار رفته وابسته است، با اعمال تغییر سرعت در هر لایه از مدل اولیه صدها مدل اولیه تولید شد. چندین آزمایش استاندارد برای اطمینان از صحت و درجه یکتا بودن مدل ها، صورت گرفت. بهترین مدل نهایی یک مدل 5 لایه تا عمق 35 کیلومتری است. مدل یک بعدی به دست آمده برای سرعت امواج Pو Sاز میانگین جهانی برای مناطق کوه زایی کمتر است، زیرا منطقه مورد بررسی یک ناحیه کوه زایی فعال است. همچنین به منظور بررسی هندسه گسل های فعال، پخش رویدادها در عمق نیز مورد بررسی قرار گرفت. پراکندگی زمین لرزه های دوباره مکان یابی شده در امتداد گسل شمال تبریز و در بیشتر مناطق در شمال گسل است. این مشاهده می تواند معرف شیب گسل شمال تبریز به سمت شمال باشد. در قسمت شرقی گسل شمال تبریز بیشتر لرزه خیزی روی گسل های بزغوش شمالی و جنوبی متمرکز است. در جنوب گسل شمال تبریز نیز یک به خط شدگی با عمقی به نسبت زیاد دیده شد، که احتمال دارد یک گسل پنهان باشد. پراکندگی عمقی زمین لرزه ها در منطقه بین 10 تا 25 کیلومتر (در پوسته بلورین) است.