ژن های سرطان/بیضه، معرفی ژن TSGA10: مقاله مروری

در پژوهش های مرتبط با سرطان امروزه توجه خاصی به گروه جدیدی از ژن های موثر در سرطان به نام ژن های سرطان/بیضه (Cancer/Testis، CT) معطوف گردیده است. وجود سد خونی-بیضه ای ویژگی منحصر به فردی را در بیضه ایجاد نموده است. ژن هایی که بیان طبیعی آنها محدود به بیضه است و در دیگر بافت های طبیعی یا بیان نداشته و یا بیان بسیار اندکی دارند، به سبب وجود این سد برای سیستم ایمنی بدن بیگانه محسوب گردیده و در صورت بیان نابه جا در بافت های دیگر، مانند آنچه در اغلب بافت های سرطانی رخ می دهد، می توانند محرک سیستم ایمنی و ایجادکننده پاسخ ایمنی باشند. بر این اساس ژن های سرطان/بیضه اهداف نویدبخشی برای واکسن های سرطان و ایمونوتراپی هستند. در بدخیمی ها تنظیم بیان ژن مختل می شود و این امر منجر به بیان آنتی ژن های CTدر انواع مختلفی از تومورها می شود. با این حال هنوز مشخص نشده است که بیان نامتعادل این ژن ها در انواع مختلف سرطان علت بروز سرطان یا معلول آن است. مکانیسم عملکردی ژن های CT اغلب ناشناخته است. فهرست فزاینده ای از ژن های C T مرحله کارآزمایی بالینی را برای به منظور استفاده در پیشگیری و یا درمان سرطان می گذرانند. در این پژوهش، ژن TSGA10 به عنوان یکی از ژن های CT بازنگری می گردد. این ژن در بالاترین میزان خود در اسپرماتیدهای در حال طویل شدن بیان می شود و محل استقرار آن در Fibrous sheath اسپرم بالغ است و به عنوان یک بیومارکر سرولوژیکی در لنفومای پوستی شناخته می شود. بیان نامتعادل TSGA10 در لوکمی لنفوبلاستیک حاد (ALL)، سرطان های پستان، مغز، معده- روده ای و گسترده ای از سرطان های دیگر در سطح mRNA و پروتئین گزارش شده است. فقدان یا کاهش بیان TSGA10 در مردان نابارور مبتلا به آزواسپرمی غیرانسدادی نیز گزارش شده است.