احساس ذهنی بهزیستی در دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی گلستان

از آنجا که احساس ذهنی بهزیستی، حوزه ای از روانشناسی مثبت نگر است که تلاش می کند ارزیابی شناختی و عاطفی زندگی افراد را مورد بررسی قرار دهد و با توجه به استرس هایی که دانشجویان پرستاری و مامایی در محیط بالینی تجربه می کنند، بررسی احساس ذهنی بهزیستی می تواند پایه ای جهت تقویت این متغیر با طراحی و اجرای برنامه های آموزشی باشد.
این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بوده که در سال 1392انجام شد. نمونه گیری به شکل تصادفی ساده انجام شده و در این مطالعه 104 دانشجوی پرستاری – مامایی ازسال های مختلف تحصیلی شرکت داشتند. ابزارجمع آوری اطلاعات شامل دو بخش: 1)مشخصات فردی 2) پرسشنامه احساس ذهنی بهزیستی Keyes دارای سه حیطه: هیجانی، روانشناختی و اجتماعی بوده که بوسیله دانشجویان تکمیل شد. جهت توصیف داده ها از میانگین، انحراف معیارو جهت تجزیه و تحلیل آماری از آزمون های T-test و ANOVA استفاده شد.
یافته ها نشان داد میانگین نمره کلی احساس ذهنی بهزیستی در دانشجویان پرستاری20/ 203 و در دانشجویان مامایی 21/ 210 بوده است. میانگین نمره احساس ذهنی بهزیستی در دانشجویان پرستاری در حیطه هیجانی(05/ 44)، در حیطه روانشناختی (40/ 93) و در حیطه اجتماعی (74/ 65) و میانگین نمره احساس ذهنی بهزیستی در دانشجویان مامایی در حیطه هیجانی(72/ 45)، در حیطه روانشناختی (78/ 94) و در حیطه اجتماعی (55/6 9) بوده است ودر گروه پرستاری فقط جنس ارتباط معنی داری با احساس ذهنی بهزیستی داشته است(05/ 0 >P).
با توجه به بالا بودن نمره کل احساس ذهنی بهزیستی و حیطه های آن در دانشجویان پرستاری و مامایی، لذا تداوم و اتخاذ طراحی و اجرای برنامه های آموزشی در بعدهای هیجانی، روانشناختی و اجتماعی دانشجویان جهت توانمند سازی ضروری می باشد.