تاثیر درجه حرارت، غلظت و زمان بر کارآیی نماتود بیمارگر Steinernema feltiae علیه سوسک آرد Tribolium confusum در شرایط آزمایشگاهی

امروزه برای کنترل آفات انباری بیشتر از سموم شیمیایی گازی و گاهی از اشعه های رادیواکتیو استفاده می شود که خطرات جبران ناپذیری برای انسان و محیط زیست دارد. برای کنترل آفات انباری به طور عمده از متیل بروماید و فسفین استفاده می شود، اما مصرف این دو سم به دلیل سمیت فوق العاده روی انسان و سایر عوارضی که ایجاد کرده است، محدود شده است. به همین دلیل آزمایشی به منظور تعیین کارآیی نماتودهای بیمارگر حشرات بر آفات انباری انجام گردید که در آن از نماتود گونه (Steinernema feltiae (Filipjev استفاده شد. این آزمایش روی سوسک آرد (Tribolium confusum (Duval، که آفت مهم محصولات انبار است، صورت پذیرفت. در این بررسی، حشرات کامل سوسک آرددر شرایط آزمایشگاهی در دماهای 25، 5/ 27، 30 و 5/ 32 درجه سانتی گراد با دامنه تغییرات 5/ 0 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی10±50% و شرایط تاریکی در برابر غلظت های صفر، 25، 50، 100 و 200 لارو عفونی نماتود به ازای هر حشره قرار گرفتند. حشرات بر روی کاغذ صافی آغشته به 1 میلی لیتر از سوسپانسیون نماتود در داخل پتری دیش های 9 سانتی متری قرار داده شدند و هر 24 ساعت یک بار تعداد حشرات مرده یادداشت برداری شد. حداکثر مرگ و میر ایجاد شده در غلظت 200 نماتود به ازای هر حشره، پس از 72 ساعت در دمای 5/ 27 درجه سانتی گرادتعیین شد که موجب 5/ 67 درصد مرگ و میر در سوسک آرد شد. S. feltiae در دمای 5/ 27 درجه سانتی گراد کارآیی بیشتری از خود نشان داد و زمان نیز تاثیر معنی داری بر میزان بیماری زایی نماتود داشت.