نقش نظریه شهر خلاق در پویش اقتصاد فرهنگی و زندگی شهری

در عصر پسامدرن، اقتصاد فرهنگی نقش حایز اهمیتی در توسعه اقتصادی شهرهای جهان دارد. شاهد این امر، حضور پررنگ متغیر های اقتصاد فرهنگی در برنامه های تحول اقتصادی شهرهای جهان است. در همین راستا در سده بیست و یکم، جذب نخبگان و استعدادهای خلاق به یکی از مهم ترین ابزارهای شهرها برای رشد و بالندگی اقتصادی تبدیل شده است. روش شناسی این مقاله توصیفی- تحلیلی با بهره گیری ازتحلیل محتوای جدیدترین منابع لاتین است، مولفه های این نوشتار مشتمل بر نقش اقتصاد فرهنگی در پویش شهرها، پیشینه نظریه طبقه خلاق، مفهوم نظریه طبقه خلاق و شهر خلاق، مولفه های نظریه شهر خلاق، عناصر شهر خلاق، دیدگاه های منتقدان و مخالفان نظریه طبقه خلاق و در نهایت ویژگی های دو نمونه عملیاتی شهر خلاق یعنی شهر ملبورن و شهر تورنتو ارایه شده است. نتایج پژوهش نشان دهنده آن است که جذب نخبگان منجر به خلاقیت، نوآوری و جهش اقتصادی شهر ها می شود، و این امر به پویش اقتصاد فرهنگی شهرها می انجامد. در کانون و تمرکز نظریه شهر خلاق، موضوع هایی از قبیل؛ فناوری، استعداد و تسامح و تساهل است، چنانچه در جهان به شدت رقابتی امروز، آن دسته از شهرها موفق به جذب نخبگان می شوند که از تنوع، تسامح و تساهل بیشتری برخوردار باشند. نقش طبقه خلاق در پویش اقتصاد فرهنگی مربوط به متغیر تسامح و تساهل است؛ به این معنا که شهرها با ترویج فرهنگی باز، چند ملیتی، تکثرگرا و تسامح گرا قادر به جذب نخبگان و به تبع آن پیشرفت و توسعه اقتصادی می شوند.