آینده روزنامه نگاری علمی در عصر دیجیتال

روزنامه نگاری علمی در هیچ برهه ای از تاریخ همچون امروز پراهمیت نبوده است. شهروندان در سراسر جهان یکی پس از دیگری با مسایل بحث برانگیز مختلفی روبه رو می شوند. اثرات احتمالی مواد غذایی تراریخته، مرگ اسرارآمیز زنبورهای عسل، شیوه های درمانی مختص هر فرد از طریق دانش ژنتیک، تغییرات اقلیمی و احتمال بازگرداندن گونه های منقرض شده به حیات، از جمله این مسایل هستند. در این میان، امکان چندانی برای دسترسی به اطلاعات مستقل و مبتنی بر شواهد عینی وجود ندارد. از گذشته تاکنون، بیشتر مردم برای به دست آوردن اطلاعات، به رسانه های واسطه متکی بوده اند و این رسانه ها نیز بسته هایی از اطلاعات را عرضه می کردند که برای طیف گسترده ای از خوانندگان، شنوندگان و بینندگان تهیه می شد. در این میان، مردم به طور ناخواسته طی تماشای اخبار تلویزیون، خواندن روزنامه صبح و یا ورق زدن مجله های چیده شده روی پیشخوان دکه مطبوعاتی، با اخبار علمی روبه رو می شدند. با اینکه هنوز در بسیاری از کشورها این رویه همچنان پابرجاست، اما امروزه شهروندان به طور گسترده ای به جستجوی آگاهانه در اینترنت برای یافتن اطلاعات مدنظر خود می پردازند. روزنامه نگاران علمی نیز در این عرصه حضور دارند و با وبلاگ نویسی؛ اخبار و مطالب مختلف را در طیف گسترده ای از خروجی های مبتنی بر وب قرار می دهند. اما پیدا کردن اطلاعات خوب، نیازمند تلاش از سوی فرد جستجوکننده است و در این میان، عامه مردم معمولا جستجوی دقیقی در فضای وب انجام نمی دهند. این مقاله به بررسی این وضعیت پیچیده و نیز احتمالاتی که می توان بر اساس این وضعیت برای آینده متصور بود پرداخته است. در این فصل ابتدا به بررسی سیر تاریخی تکامل روزنامه نگاری علمی پرداخته می شود و سپس ویژگی های روزنامه نگاران علمی عصر جدید و نیز رسانه های مورد استفاده آنها مورد بررسی قرار می گیرد و در نهایت به بررسی چالش های پیش روی آینده خواهیم پرداخت.