پیش بینی عملکرد دانش آموزان در حل مسئله های کلامی ریاضی با توجه به متغیرهای شناختی، فراشناختی و عاطفی

هدف از اجرای این پژوهش بررسی رابطه متغیرهای شناختی، فراشناختی و عاطفی با عملکرد دانش آموزان در حل مسئله های کلامی ریاضی و تعیین سهم هر یک از این متغیرها در تبیین واریانس آن می باشد. به منظور دستیابی به این هدف، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، نمونه ای با حجم 450 نفر از میان دانش آموزان مدارس راهنمایی مناطق 3 و 18 شهر تهران انتخاب شد. ابزارهای گردآوری اطلاعات عبارت بودند از: آزمون حل مسئله های کلامی ریاضی، آزمون بازنمایی گزاره ای، پرسشنامه دانش فراشناختی، آزمون نظارت فراشناختی، پرسشنامه باورهای فراشناختی و آزمون هوش کتل. داده های گردآوری شده، با استفاده از روش تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج نشان داد که همه متغیرهای پیش بین، با عملکرد دانش آموزان در حل مسئله های کلامی ریاضی، رابطه معناداری دارند و 3/41 درصد از واریانس آن را تبیین می کنند. تحلیل دیگری به منظور تعیین سهم اجزای متغیرهای فوق در پیش بینی متغیر ملاک انجام و نشان داده شد که از میان متغیرهای شناختی، خرده آزمون ترجمه آزمون بازنمایی، خرده آزمون زنجیره های هوش کتل؛ خرده آزمون های ارزشیابی، برنامه ریزی و پیش بینی نظارت فراشناختی، طبقه راهبرد دانش فراشناختی و زیرمقیاس ماهیت حل مسئله پرسشنامه باورهای فراشناختی با متغیر ملاک، رابطه معناداری دارند و 7/44 درصد از واریانس آن را تبیین می کنند. این یافته ها نشان می دهد که متغیرهای فراشناختی، شناختی و عاطفی، نقش معناداری در پیش بینی عملکرد حل مسئله های کلامی دارند، ولی سهم متغیرهای فراشناختی بیش از متغیرهای شناختی و عاطفی و سهم متغیرهای شناختی هم بیش از متغیرهای عاطفی است.