بررسی تنوع ژنتیکی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در آب های ایرانی دریای خزر با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره ای

تنوع ژنتیکی جمعیت های ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در حوزه جنوبی دریای خزر با نمونه برداری 120 قطعه ماهی کپور معمولی از سواحل استان گلستان، مازندران و گیلان با استفاده از ده جفت پرایمر ریزماهواره بررسی شد. نتایج نشان داد که هشت جایگاه ریزماهواره ای از ده جایگاه مورد بررسی، چندشکل بودند. میانگین تعداد آلل های مشاهده شده و موثر به ترتیب 08/7 و 29/4 بود و حداکثر ناخالصی مشاهده شده و مورد انتظار به ترتیب 95/0 و 92/0 محاسبه شد. در بررسی تعادل هاردی- واینبرگ مناطق گلستان، گیلان و مازندران در تمامی جایگا ه های مورد بررسی، به استثنای جایگاه Syp8، خارج از تعادل هاردی- واینبرگ بود (05/0P<). بر پایه محاسبات انجام شده حداکثر FST (028/0) بین نمونه های گلستان و مازندران بود که دارای کمترین میزان جریان ژنی (4/1) است و حداقل FST (004/0) بین نمونه های مازندران و گیلان با بیشترین میزان جریان ژنی (43/3) مشاهده شد. بیشترین فاصله ژنتیکی بین نمونه های منطقه گلستان و مازندران 084/0 و کمترین آن 033/0 بین نمونه های منطقه مازندران و گیلان بوده است. با توجه به نتایج آزمون AMOVA و محاسبه FST، همچنین تفاوت ژنتیکی معنا دار بین نمونه ها (01/0P<)، می توان بیان کرد که جمعیت واحدی از کپور معمولی در مناطق مورد بررسی وجود ندارد و حداقل سه گروه ژنتیکی متفاوت از این گونه یافت می شود.