مقایسه میزان موفقیت لوله گذاری تراشه بعد از آموزش با دو روش گلایدسکوپ و لارنگوسکوپ

لوله گذاری تراشه یکی از مهارتهای پایه در علوم پزشکی است با اینحال میزان موفقیت افراد مبتدی در این مهارت پائین است. ویدئولارنگوسکوپ ها (گلایدوسکوپ) وسایل جدیدی هستند که می توانند موفقیت آموزش لوله گذاری تراشه را افزایش دهند. هدف این مطالعه مقایسه میزان موفقیت لوله گذاری تراشه بعد از آموزش با دو روش گلایدسکوپ و لارنگوسکوپ است. این مطالعه به روش نیمه تجربی بود که در آن تعداد 30 نفر از دانشجویان ترم 3 رشته هوشبری دانشکده پرستاری زنجان که قبلا«مهارت لوله گذاری تراشه نداشتند وارد مطالعه شدند. پس از آموزش های تئوریک و آموزش بر روی مانکن، دانشجویان به روش نمونه گیری آسان به دوگروه 15 نفری تقسیم شدند و آموزش لوله گذاری بر بالین بیمار در اتاق عمل در یک گروه به کمک لارنگوسکوپ و در گروه دیگر به کمک گلایدوسکوپ انجام شد. سپس تعداد دفعات موفق لوله گذاری و زمان هر بار لوله گذاری طی 10 بار لوله گذاری تراشه، در هر دو گروه اندازه گیری، ثبت و به کمک آزمون های X2، T- test و ANOVA مقایسه شد.. میزان موفقیت و زمان متوسط لوله گذاری تراشه بعد از ده بار لوله گذاری در گروه لارنگوسکوپ و گروه گلایدوسکوپ به ترتیب 7/86% و 14/18 ثانیه و 60% و 46/19 ثانیه بود. میزان موفقیت لوله گذاری تراشه از اولین اقدام تا اقدام دهم در گروه گلایدوسکوپ بیشتر از گروه لارنگوسکوپ بود(P<0.05).
موفقیت آموزش لوله گذاری تراشه با گلایدوسکوپ در مقایسه با لارنکوسگوپ مکینتاش بیشتر است.