شناسایی و سنجش روابط بین متغیرهای موثر بر نوآوری در شرکت های صنعتی با استفاده از تکنیک دیماتل فازی؛ مطالعه موردی شرکت های پتروشیمی استان بوشهر

تغییرات سریع فناوری در صنایع مختلف و در نتیجه آن کوتاه شدن دوره عمر محصولات و فشرده شدن رقابت نیاز به نوآوری را تشدید می کند کمبود نوآوری یکی از عوامل اصلی پایین بودن سطح رشد شرکت های پتروشیمی در کشورهای در حال توسعه است. در این مقاله هدف شناسایی و سنجش متغیرهای موثر بر نوآوری در شرکت های پتروشیمی استان بوشهر است. بدین منظور بیست وشش متغیر موثر بر نوآوری در شرکت های صنعتی در استان بوشهر شناسایی و سپس با استفاد از فرایند تحلیل شبکه ای فازی به هفت متغیر مهم کاهش یافتند که عبارتند از فرهنگ تغییر در کارکنان، عملکرد مدیریت، توجه به خواسته های مشتری، شرایط مالی، انعطاف پذیری محصول، استفاده از فناوری های جدید و حمایت های دولت. در نهایت درجه تاثیرگذاری و تاثیرپذیری این هفت متغیر با استفاده از تکنیک دیماتل فازی و رسم شکل مشخص گردیدند. نتایج تحقیق نشان می دهد متغیر فرهنگ تغییر در بین کارکنان یکی از موانع نوآوری شرکت های پتروشیمی استان بوشهر است و باید حل شود. متغیر عملکرد مدیریت، متغیری است که مشکل نوآوری شرکت های پتروشیمی استان بوشهر را حل می کند و باید در اولویت توجه قرار گیرد. متغیر توجه به خواسته های مشتری متغیری است که نه از متغیری تاثیر می پذیرید و نه بر هیچ متغیری اثر می گذارد لذا این متغیر، متغیری مستقل در ایجاد نوآوری در شرکت های پتروشیمی استان بوشهر است. متغیر جذب سرمایه گذاری و شرایط مالی متغیری است مستقل که روی تعدادی از متغیرهای موثر بر نوآوری در شرکت های پتروشیمی استان بوشهر، اثر می گذارد.