اثر تصویرسازی ذهنی و تمرین بدنی بر تعادل ایستای بیماران مالتیپل اسکلروزیس

تصویرسازی ذهنی از عوامل روانی تاثیرگذار در بهبود مهارت های حرکتی می باشد.هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تصویرسازی ذهنی و تمرین بدنی بر تعادل ایستای بیماران MS بود.
مطالعه حاضر نیمه تجربی و جامعه آماری شامل همه بیماران مرد MS شهر اهواز در سال 1391 بود(300 نفر).برای نمونه گیری پرسشنامه تصویرسازی بینایی و حسی-حرکتی (KVIQ) در بین جامعه مورد نظر از بین جامعه مورد نظر33 نفر با توانایی تصویرسازی یکسان و دارای اختلال متوسط در مقیاس گسترش یافته ناتوانی بیماری (EDSS) انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه تصویرسازی ذهنی-تمرین بدنی(ترکیبی)(11نفر)، تصویرسازی ذهنی(11نفر) و تمرین بدنی(11نفر به عنوان گروه کنترل) قرار گرفتند.آزمون رومبرگ تعدیل یافته(MRBT) برای ارزیابی تعادل ایستا در پیش آزمون، پس آزمون و آزمون یادداری استفاده شد. برنامه تمرینی، 3 جلسه در هفته به مدت 6 هفته صورت گرفت. آزمون یادداری 2 هفته پس از آخرین جلسه تمرینی گرفته شد.
بعد از بررسی نرمال بودن داده ها و برابری واریانس ها، داده ها به روش آماری تحلیل واریانس یکراهه با اندازه گیری تکراری، تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شد. نتایج این مطالعه نشان داد که بین گروه های مختلف تصویرسازی بعد از 18 جلسه مداخله در مرحله پس آزمون (01/ 0=P-value) و یادداری (001/ 0=P-value) تفاوت معنی داری وجود دارد و در هر دو مرحله گروه ترکیبی در مقایسه با گروه های تصویرسازی ذهنی و گروه کنترل اجرای بهتری داشتند.
بحث: باتوجه به نتایج تحقیق، تصویرسازی ذهنی را می توان به عنوان یک روش کاربردی برای عملکرد بهتر تعادل ایستای افراد مالتیپل اسکلروزیس محسوب نمود