اثربخش حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد(EMDR)در اختلال استرس پس ازضربه(PTSD) مزمن رزمندگان

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد، در اختلال استرس پس از ضربه مزمن بود. جامعه آماری، همه رزمندگان بستری و دارای پرونده روانپزشکی در بیمارستان سلمان یاسوج بود که تشخیص اختلال مزبور را دریافت کرده بودند. 32 نفر از این جامعه، به شیوه تصادفی ساده انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 16 نفره آزمایش و گواه گمارده شدند. سپس آموزش حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد، به مدت 5 جلسه 90دقیقه ای و یک بار در هفته به گروه آزمایشی داده شد ولی به گروه گواه آموزشی داده نشد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس های تاثیر واقعه تجدیدنظر شده، خودگزارش دهی نشانه های اختلال پس از ضربه، اضطراب، افسردگی، برآشفتگی ذهنی و اعتبار شناخت واره بود.آزمودنی ها در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری ارزیابی شدند. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس چندمتغیری و تک متغیری استفاده شد. روش حساسیت زدایی مزبور موجب کاهش میانگین مقیاس های تاثیر واقعه تجدیدنظر شده، خودگزارش دهی نشانه های اختلال مزبور، اضطراب و افسردگی شد (001/0P=). همچنین، بین آزمودنی های گروه آزمایشی و گواه از لحاظ متغیرهای مورد بررسی در مرحله پیگیری تفاوت معناداری وجود داشت (001/0P=). یافته ها نشان داد که این روش درمانی در بهبود علایم اختلال استرس پس از ضربه و نشانه های همراه با آن موثر بوده است.