اثر شش هفته تمرین استقامتی بر بیان ژن فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) در بخش حرکتی نخاع موش های صحرایی دارای نروپاتی دیابتی

علت شناسی نروپاتی دیابتی نامعلوم است. با این حال، تجمع تولیدات نهایی گلیکیشن، اختلال در عملکرد عروقی، فشار اکسیداتیو و تغییر در حمایت نروتروفیکی به عنوان فاکتورهای مهم در پیدایش این بیماری مورد توجه هستند. بنابراین، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر شش هفته تمرین استقامتی بر بیان ژن BDNF در ریشه های حرکتی عصب سیاتیک موش های صحرایی دارای نروپاتی دیابتی است.
28 سر موش صحرایی از نژاد ویستار با میانگین توده بدنی 2/ 11±271 گرم به طور تصادفی در چهار گروه دیابت کنترل، دیابت تمرین، سالم کنترل و سالم تمرین قرار گرفتند. جهت القا نروپاتی دیابتی، پس از 12 ساعت ناشتایی، از روش تزریق درون صفاقی محلول (STZ (mg/kg45 استفاده گردید. دو هفته پس از تزریق STZ پروتکل تمرین استقامتی با شدت متوسط به مدت شش هفته انجام گردید و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی بافت برداری انجام شد. بیان ژن BDNF با استفاده از تکنیک Real time-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه و آزمون تعقیبی LSD استفاده گردید.
نتایج نشان داد که دیابت باعث کاهش معنی دار در بیان ژن BDNF در بخش حرکتی ریشه های عصب سیاتیک گردید (05/ 0=p). با این حال، شش هفته تمرین استقامتی توانست این کاهش بیان BDNFناشی از دیابت را تا حدودی جبران کند (05/ 0=p)، اما نتوانست آن را به سطح گروه کنترل بازگرداند. بین گروه کنترل سالم و تمرین دیابتی اختلاف معنی داری وجود داشت (01/0=p).
تحقیق حاضر نشان داد که دیابت می تواند باعث کاهش بیانBDNF در ریشه های حرکتی عصب سیاتیک گردد که تا حدودی با تمرین استقامتی قابل جبران است. در مجموع، نتایج این تحقیق می تواند نقطه روشنی بر اثبات فرضیه کاهش حمایت نروتروفیکی در نروپاتی دیابت باشد.