پاسخ ایمونوگلوبین A و کورتیزول بزاقی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی به یک تا سه جلسه فعالیت ورزشی در هفته

درباره تاثیر فعالیت ورزشی و افزایش تعداد جلسه های فعالیت ورزشی در هفته بر عملکرد دستگاه ایمنی کودکان و نوجوانان اطلاعات بسیار محدودی وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر یک، دو و سه جلسه فعالیت ورزشی در هفته بر مقادیر ایمونوگلوبین A و کورتیزول بزاقی دانش آموزان پسر مقطع ابتدائی انجام شد.24 دانش آموز پسر مقطع ابتدائی (سن: 5 ± 10 سال، وزن: 6.4 ± 36 کیلوگرم، قد: 66 ± 142 سانتی متر) انتخاب و به طور تصادفی در 3 گروه 8 نفری یک جلسه فعالیت ورزشی، دو جلسه فعالیت ورزشی و سه جلسه فعالیت ورزشی در هفته، داوطلب شرکت در پژوهش حاضر شدند. مدت زمان فعالیت ورزشی (فوتسال+ بسکتبال) در هر جلسه 45 تا 50 دقیقه بود. نمونه های بزاقی در سه مرحله قبل، بلافاصله و 24 ساعت پس از فعالیت ورزشی برای سنجش مقادیر IgA و کورتیزول با روش آزمایشگاهی ELISA جمع آوری گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری فریدمن (بررسی تفاوت درون گروهی)، کراسکال والیس (بررسی تفاوت بین گروهی) و آزمون آماری ویلکاکسون (بررسی جایگاه تفاوت) در سطح معناداری (05/0P<) استفاده شد. نتایج آزمون آماری فریدمن نشان داد شرکت در یک جلسه (222/0p=)، دو جلسه (223/0p=) و سه جلسه فعالیت ورزشی در هفته (076/0p=) بر میانگین ایمونوگلوبین A بزاقی دانش آموزان در مراحل مختلف اندازه گیری تفاوت معناداری ندارد. همچنین شرکت در دو جلسه (13/0p=) و سه جلسه فعالیت ورزشی در هفته (88/0p=) بر کورتیزول بزاقی دانش آموزان در مراحل مختلف اندازه گیری تفاوت معناداری ندارد، ولی شرکت در یک جلسه فعالیت ورزشی (01/0p=) در هفته بر کورتیزول بزاقی دانش آموزان تفاوت معناداری دارد. نتایج آزمون کراسکال والیس نیز نشان داد، بین تغییرات IgAبزاقی و کورتیزول بزاقی دانش آموزان در پاسخ به یک، دو و سه جلسه فعالیت ورزشی در هفته تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0p>). یافته های پژوهش حاضر نشان داد یک، دو و سه جلسه فعالیت ورزشی در هفته بر IgA بزاقی و کورتیزول بزاقی دانش آموزان تفاوت معناداری را ایجاد نکرده است. از این رو به نظر می رسد، افزایش جلسات درس تربیت بدنی در مدارس در افزایش نشاط، شادابی و ارتقاء سطح سلامت دانش آموزان موثر باشد.