بررسی رابطه بین تعارض ادراک شده و سبک های حل تعارض در بین مدیران و کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان آذربایجان غربی

امروزه پیچیدگی روزافزون سازمان ها و تفاوت در اندیشه، نگرش و باورهای افراد، تعارض را جزء اجتناب ناپذیر زندگی سازمانی کرده است. از این رو، هدف از این تحقیق بررسی بین تعارض اداراک شده و سبک های حل تعارض در بین مدیران و کارکنان اداره کل ورزش وجوانان استان آذربایجان غربی می باشد. روش تحقیق مورد استفاده در این تحقیق روش پیمایشی از نوع توصیفی و همبستگی می باشد و جامعه آماری شامل دو گروه، که گروه اول مدیران ادارات ورزش و جوانان و روسای هیئت های ورزشی استان آذربایجان غربی که تعداد آنها برابر 50 نفر می باشد و گروه دوم شامل کارکنان ادارات ورزش و جوانان و مربیان هیئت های ورزشی استان آذربایجان غربی که 150 نفر می باشند. اطلاعات جمع آوری شده توسط دو پرسش نامه ادراک تعارض دوبرین (1985) و سبک های حل تعارض افضل رحیم (1983) با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون، آزمون های معنی داری t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون t-test مستقل تفاوت معنی داری را بین تعارض ادراک شده مدیران و کارکنان نشان داد. یعنی میانگین تعارض ادراک شده مدیران در مقایسه با کارکنان به طور معنی داری بالاتر بود. به علاوه یافته های دیگر تحقیق نشان داد که تفاوت معنی داری بین سبک سازش و مصالحه مدیران و کارکنان وجود دارد و میانگین سبک سازش و مصالحه در بین کارکنان بیشتر از مدیران است. در حالی که تفاوت معنی داری بین سبک رقابت، همکاری و اجتناب در بین مدیران و کارکنان وجود ندارد. همچنین نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین تعارض ادراک شده با سبک همکاری، اجتناب و مصالحه در هر دو گروه رابطه معنی دار مثبت وجود دارد. در حالی که رابطه بین تعارض ادراک شده با سبک های رقابت و سازش معنی دار نبود. این یافته ها نشان می دهد که تعارض در سازمان ورزش و جوانان وجود دارد و برای کاهش این تعارض لازم است به نقش متغیرهای تعدیل کننده، نظیر مشارکت، کار گروهی، روابط مناسب رهبر - پیرو، مسوولیت پذیری و... توجه شود.