ارزیابی اثر سیستم های مختلف کودی بر عملکرد زعفران (Crocus sativus L.)

عملکرد کمی و کیفی زعفران (Crocus sativus L.) طی آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. عوامل مورد بررسی شامل کود شیمیایی NPK در سه سطح (0، 50 و 100 درصد مقدار توصیه کودی) و کودهای غیرشیمیایی در چهار سطح (شاهد بدون کود، ورمی کمپوست، کود زیستی حاوی باکتری های سودوموناس و باسیلوس و در نهایت تلفیق ورمی کمپوست و کود زیستی) بودند. نتایج نشان دادند که اثر متقابل کودهای شیمیایی و غیرشیمیایی بر تمامی صفات مورد مطالعه معنی دار و کوددهی سبب افزایش عملکرد کمی و کیفی زعفران نسبت به تیمار شاهد شد. کاربرد همزمان نیمی از مقادیر کودهای شیمیایی، ورمی کمپوست و باکتری های محرک رشد توانست وزن خشک کلاله، عملکرد کلاله، درصد کروسین، درصد پیکروکروسین و درصد سافرانال را به ترتیب 2/03، 4/65، 0/83، 1/10 و 1/46 برابر نسبت به شاهد افزایش دهد. گرچه اثرگذاری تیمارهای ترکیب باکتری ها با 0% و 100% کود شیمیایی بر کروسین، ورمی کمپوست خالص و ترکیب باکتری ها با 50% و 100% کود شیمیایی بر پیکروکروسین و باکتری های خالص بر سافرانال بیشتر از تیمار ترکیب کود شیمیایی، ورمی کمپوست و باکتری بود؛ اما تاثیر بسزای تیمار اخیر بر عملکرد گل، عملکرد کلاله و نیز اثر مثبت بر ترکیب های کلاله منجر به معرفی آن به عنوان تیمار برتر شد. میزان اثرگذاری این تیمار نسبت به کاربرد 0%، 50% و 100% کود شیمیایی در رابطه با وزن خشک کلاله به ترتیب 50/95%، 20/48% و 12/86% بود.