پاسخ فیتوشیمیایی و مرفولوژیکی آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) به محلول پاشی محرک های زیستی بر پایه اسیدهای آمینه و متانول

امروزه استفاده از اسیدهای آمینه و متانول به عنوان محرک های زیستی و گیاهی جهت افزایش تولید متابولیت های ثانویه در گیاهان دارویی بسیار مورد توجه می باشد. بررسی اثر محرک های زیستی و متانول بر میزان و اجزای اسانس و صفات مرفولوژیک گیاه دارویی آویشن باغی (Thymus vulgaris L.).
این تحقیق بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 9 تیمار و سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل محلول پاشی محرک های زیستی کادوستیم، فسنوترن، هیومی فورته و آمینول فورته هریک با دو سطح 10 و 20 درصد حجمی متانول و همچنین یک تیمار شاهد (بدون کاربرد محرک های زیستی و متانول) بود.
نتایج نشان داد که اثر تیمارها بر تعداد ساقه های فرعی، قطر ساقه در محل طوقه، وزن خشک اندام هوایی بوته، میزان تیمول و کارواکرول اسانس در سطح آماری 1 درصد و بر تعداد برگ ساقه، ارتفاع بوته، میزان اسانس و وزن خشک برگ بوته در سطح آماری 5 درصد معنی دار بوده است. بیشترین ارتفاع بوته، تعداد ساقه های فرعی، تعداد برگ ساقه، وزن خشک ساقه بوته، وزن خشک برگ بوته، وزن خشک اندام هوایی بوته در تیمار کادوستیم و 20 درصد حجمی متانول و بیشترین قطر ساقه در محل طوقه، میزان اسانس، میزان تیمول و کارواکرول در تیمار هیومی فورته و 20 درصد حجمی متانول حاصل شد.
نتایج بیانگر افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی آویشن باغی تحت تاثیر کاربرد محرک های زیستی کادوستیم و هیومی فورته به همراه 20 درصد حجمی متانول بود. بنابراین با کاربرد توام محرک های زیستی و متانول می توان همگام با کاهش مصرف کودهای شیمیایی در راستای کشاورزی پایدار و کاهش آلودگی های زیستی گام برداشت.