ارزیابی رضایتمندی کارگران از خدمات خانه های بهداشت کارگری تحت پوشش دانشگاه های علوم پزشکی تهران و شهید بهشتی (ایران) در سال 1390

توجه به سلامت نیروی کار از مهمترین وظایف دولت است و قانون متولیان را به حفظ و پاسداری از سلامت و ایمنی کارگران موظف نموده است. در سال 1366 به استناد اصل 29 قانون اساسی و ماده 147 قانون کار جمهوری اسلامی ایران به منظور ارائه خدمات اولیه بهداشتی طرح ارائه مراقبت های اولیه بهداشتی به کارگران درقالب تاسیس خانه های بهداشت کارگری در کارگاه های 50 تا 500 نفری تنظیم شد. (1) هدف از انجام این مطالعه بررسی رضایتمندی کارگران از خدمات خانه های بهداشت کارگری در کارگاه های تحت پوشش دانشگاه های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران و شهید بهشتی میباشد.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است که در آن 227 کارگر به روش تصادفی از کارخانجات با جمعیت 50 تا 500 نفر انتخاب شدند و مورد پرسشگری قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه با 27 سوال بسته بود که از دو بخش اطلاعات عمومی و اطلاعات اختصاصی تشکیل شده بود. روایی پرسشنامه از طریق مشورت با متخصصین تایید و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ انجام گرفت که معادل 92/ 0 بدست آمد. همچنین داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.
بازدید از محل کار توسط مسئول خانه بهداشت کارگری (7/ 87 در صد راضی)، آموزش های دریافتی قبل از شروع بکار (5/ 63 در صد راضی)، نظارت بر استفاده از وسایل حفاظت فردی (7/ 83 در صد راضی)ارائه کمکهای اولیه (6/ 92 درصد راضی)، انجام معاینات دوره ای (6/ 92 درصد راضی)، پیگیری بیماری های کارگران (9/ 85 درصد راضی)، انجام واکسیناسیون (1/ 70 در صد راضی)، برخورد مناسب مسئول خانه بهداشت کارگری (8/ 89 در صد راضی)و در مجموع 90.7% کارگران از خدمات خانه بهداشت کارگری کاملا راضی، نسبتا راضی و راضی بودند و تنها 9.3% افراد ناراضی بودند.
با توجه به سطح بالای رضایتمندی 7/ 90 % کارگران از خدمات خانه های بهداشت کارگری تقویت امکانات فعلی خانه های بهداشت کارگری و بهینه سازی آنها و رفع نواقص و کاستی های موجود گامی موثر در جهت حفظ و ارتقاء سطح سلامت کارگران و در نهایت شکوفایی اقتصاد کشور می باشد.