مطالعه نقش آگاهی از علل و اثرات اعتیاد در پیشگیری اولیه (با تاکید بر جایگاه دانشگاه در آموزش و پیشگیری اولیه)

تاکنون تحقیقات بسیاری در زمینه علل گرایش به اعتیاد انجام شده است که نتایج حاصل همواره بر ناآگاهی در مورد علل و پیامدهای اعتیاد» به عنوان یکی از مهم ترین دلایل فردی و خانوادگی (اجتماعی) گرایش به اعتیاد تاکید کرده اند. آگاه سازی درخصوص علل و اثرات سوء مصرف مواد و اعتیاد، در بعد فردی، خانوادگی و اجتماعی، از مهم ترین راهبردهای پیشگیری اولیه از اعتیاد است که امروزه در جهان مورد استفاده قرار می گیرد. ایران نیز از این امر مستثنی نبوده، به طوری که در سند جامع پیشگیری اولیه از اعتیاد، این مسئله به عنوان یک سیاست و برنامه ملی مورد تاکید قرار گرفته است.
هدف پژوهش حاضر بررسی میزان آگاهی دانشجویان از علل و پیامدهای اعتیاد، و نیز مطالعه نقش دانشگاه - یکی از مراکز آموزشی هدف در سند جامع- در فرایند آموزش و آگاه سازی دانشجویان است.
نمونه مورد بررسی 100 نفر از دانشجویان شهر مشهد هستند؛ روش تحقیق از نوع پیمایشی است و برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده که از روایی و پایایی لازم برخوردار است. در بررسی صورت گرفته علاوه بر تشریح داده ها در قالب آماره های توصیفی و نمودارها، از شاخص های استنباطی (آزمون تی) نیز جهت تبیین اطلاعات گردآوری شده بهره گرفته شده است. نتایج کلی تحقیق حاکی از سطح پایین آگاهی از علل و پیامدهای سوءمصرف مواد و اعتیاد در میان دانشجویان به علت عدم برخورداری از آموزش صحیح و نیاز به برگزاری برنامه ها و طرح های آموزشی جامع و مستمر بیشتر از سوی دانشگاه ها است.