ارائه الگوهای طراحی و احیاء در مناطق رود کناری با رعایت اصول اکولوژیک منظر

به منظور نیل به طراحی اکولوژیکی، قبل از هر گونه اقدام به طراحی، تشریح و ارزیابی وضعیت محیط و منابع ضروری است. از آنجا که محدوده طراحی در حاشیه رودخانه جاجرود و در پارک ملی خجیر واقع شده است،ارزیابی توان اکولوژیک (ارزیابی اکوسیستمی) این محدوده جهت یافتن پهنه های مناسب برای تفرج متمرکز و گسترده انجام شد.
به منظور تکمیل ارزیابی اکوسیستمی و در نظر گرفتن ارتباطات عرضی بین اکوسیستمها، عناصر ساختاری منظر (لکه ها و دالانها) مورد بررسی و شناسایی قرار گرفتند و الگوهای ناشی از آرایش فضایی گیاهان رود کناری و الگوهای مصنوع (ناشی از دخالتهای انسانی است) استخراج شدند. سپس با استفاده از نتایج حاصل از ارزیابی اکوسیستمی و تفسیر الگوی تکرار لکه های گیاهی در فرمی مشابه، بهترین مکان به منظور طراحی تفرجگاه انتخاب گردید.
در پایان با استفاده از اصول اکولوژی منظر و یافته های ناشی از الگوهای ساختاری منظر در محدوده طراحی، راهکارهایی به صورت توصیه های طراحی مبتنی بر اکولوژی و زمینه منظر، ارایه شدند. برخی از این توصیه های طراحی برای محدوده مورد نظر و مناطق مشابه، شامل برقراری ارتباط و اتصالات اکولوژیکی (Connectivity) بین لکه ها و دالان های منقطع، تلفیق لکه های کوچکتر (Unification)، رعایت آرایش فضایی گیاهان، چیدمان کاشت آنها (spacing) و استفاده از نیروی طبیعت به عنوان سرآغازی برای احیای مناطق تخریب شده میباشد.