بررسی میزان آلودگی باکتریولوژیک هوای مرکز دندانپزشکی یکی از بیمارستانهای تهران

ارائه خدمات در کلینیک های دندانپزشکی، شرایط در معرض قرارگیری و آلودگی بیماران و کارکنان به انواع بیوآئروسل هایی را فراهم می نماید که غالبا منشا آن ها دهان بیماران است. این مطالعه با هدف بررسی کیفیت باکتریولوژیک هوای بخش های منتخب مرکز دندانپزشکی یکی از بیمارستان های نظامی شهر تهران انجام شد.
در این مطالعه مقطعی (cross sectional)، نمونه برداری هوای بخش های منتخب به روش غیر فعال انجام شد. کیفیت باکتریولوژیک هوا با انجام آزمایش HPC، شناسائی و شمارش استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا تعیین شد. نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار spss 16 و آزمون های t مستقل و آنالیزواریانس یک طرفه (ANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها و کیفیت باکتریولوژیکی 33/3% از نمونه های هوا در وضعیت نامطلوب و بیشتر از حد استاندارد (CFU/plate/h 25) ارزیابی شدند. تعداد سه شاخص باکتریولوژیک HPC، استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب، 43/8، 31/22 و 36/4 برحسب CFU/plate/h شمارش شد. بیشترین آلودگی هوا در بخش جراحی لثه مشاهده شد. مقایسه میانگین تعداد باکتری های هوای بخش های مورد و شاهد مرکز مورد مطالعه، تفاوت معنی داری نشان می دهد (p<0.05). مطالعه حاضر نشان داد که کیفیت باکتریولوژیک هوای بخش های دندانپزشکی در حد قابل قبول نیست و سلامت دندانپزشکان و بیماران را تهدید می نماید؛ بنابراین جهت کاهش بار آلودگی و ارتقاء سلامت کارکنان، استفاده از سامانه تهویه موضعی و وسایل حفاظت فردی و کنترل مداوم کیفیت باکتریولوژیک هوای بخش های دندانپزشکی ضروری است.