همبستگی هوش هیجانی با رفتار های پرخطر جنسی در دانشجویان پرستاری استان خوزستان در سال 1392

رفتارهای پر خطر جنسی نوعی از رفتارهای پرخطر هستند که پیامدهای جسمی، عاطفی و اقتصادی زیادی در بر دارند. هوش هیجانی، نوعی پردازش اطلاعات هیجانی و عاطفی است که به سازگاری بهتر کمک می کند و باعث تصمیم عاقلانه فرد می شود. این مطالعه با هدف تعیین همبستگی هوش هیجانی با رفتارهای پرخطر جنسی دانشجویان انجام شد.
این مطالعه بر روی 750 دانشجوی پرستاری مشغول به تحصیل در دانشگاه های جندی شاپور، اروند آبادان، واحد شوشتر، دزفول و آزاد اسلامی اهواز که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای در سال 1392 انتخاب شدند، انجام شد. اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق ساخته و پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی برادبری-گریوز جمع آوری و بوسیله نرم افزار SPSS نسخه 19 و روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون تی تست، آنوا و کای دو) تجزیه و تحلیل شدند.
هوش هیجانی 19/ 74 % دانشجویان در سطح بالا قرار داشت. فراوانی رفتارهای جنسی پر خطر دانشجویان 8/ 13% بود. آزمون تی تست تفاوت معنی داری بین نمره هوش هیجانی کل(P=0.049)، مهارت های خود آگاهی(P=0.003) و آگاهی اجتماعی(P=0.014) در افراد با و بدون رفتار پرخطر جنسی نشان داد. بدین صورت که افراد بدون رفتار پرخطر جنسی از هوش هیجانی بالاتری برخوردار بودند.
با توجه به نتایج که تفاوت معنی داری بین نمره هوش هیجانی کل در دو گروه با و بدون رفتارهای پرخطر جنسی نشان داد، رشد و پرورش هوش هیجان به منظور جلوگیری از شیوع رفتارهای پرخطر جنسی راهکاری مناسب محسوب می شود که می تواند به بهزیستی فرد و جامعه کمک کند.