بررسی ارتباط بین مولفه های مدل پنج عاملی شخصیت و تنبلی اجتماعی در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی در سال 1393

وجود نیروی انسانی در هر سازمان منجر به بهبود عملکرد آن و تحقق اهداف فردی و سازمانی می شود. هدف اصلی این تحقیق، بررسی ارتباط بین مولفه های مدل پنج عاملی شخصیت و تنبلی اجتماعی در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1393 است.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی، پیمایشی و از نوع همبستگی است. نمونه های پژوهش شامل 203 نفر از کارکنان شاغل در ستاد دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه بود که با استفاده از نمونه گیری تصادفی- طبقه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نئو (NEO) و تنبلی اجتماعی می باشد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید. از آمار توصیفی (درصد، میانگین، انحراف معیار و واریانس) و استنباطی برای آزمون فرضیه های تحقیق (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) و برای تحلیل داده ها از نرم افزارSPSS ویرایش 18 استفاده گردید.
یافته ها نشان داد که بین تمامی متغیرهای مستقل ویژگی های شخصیتی (روان رنجوری، برونگرایی، انعطاف پذیری، توافق پذیری و باوجدان بودن) به جزء رابطه متغیر انعطاف پذیری با متغیر وابسته تنبلی اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد(P<0.05). همچنین، نتایج رگرسیون چند متغیره متغیر های مستقل با متغیر وابسته تنبلی اجتماعی نشان می دهد که از بین متغیرهای پیشین، متغیر باوجدان بودن و برونگرایی به شکل معناداری تنبلی اجتماعی را تبیین می کنند(P<0.05). از سوی دیگر ضریب تعیین نشان می دهد که 7/ 15 درصد از واریانس تنبلی اجتماعی توسط دیگر متغیرهای ویژگی های شخصیت (روان رنجوری، انعطاف پذیری، توافق پذیری) تبیین می شود.
نتایج نشان می دهد، ویژگی های شخصیتی افراد از جنبه های بسیار به عملکرد آن ها و نهایتا عملکرد سازمانی آن ها تاثیر می گذارد.