مقایسه نشانگرهای استرس اکسیداتیو و پروفایل آنتی اکسیدانتی در بیماران مبتلا به گلوکوم اولیه زاویه باز و افراد سالم

گلوکوم اولیه زاویه باز (POAG) یکی ازعلت های نابینایی غیرقابل برگشت است. تغییر پروفایل اکسیدان/آنتی اکسیدان سرمی در پاتولوژی های چشمی گزارش شده است. هدف این مطالعه مقایسه نشانگرهای استرس اکسیداتیو و پروفایل آنتی اکسیدانی در بیماران مبتلا به گلوکوم اولیه زاویه باز و افراد سالم می باشد.
این مطالعه برروی 84 فرد بیمار مبتلا به POAG (44 مرد و 40 زن) و80 فرد سالم (37 مرد و43 زن) مراجعه کننده به بخش چشم بیمارستان حضرت رسول انجام گرفت. در این مطالعه میزان ظرفیت تام آنتی اکسیدانتی پلاسما (TAC)، غلظت مالون دی آلدئید (MDA)، میزان گلوتاتیون گلبول های قرمز و محصولات ناشی از اکسیداسیون پیشرفته (AOPP) اندازه گیری و مقایسه شد.
سطوح سرمی TAC گروه بیماران مبتلا به POAG در قیاس با افراد کنترل به طور معناداری کاهش یافته بود (001/0P=) درحالی که سطوح سرمی MDA در این بیماران، به طور معنادار افزایش نشان داد (025/0P=). همچنین افزایش معناداری در غلظت گلوتاتیون گلبول های قرمز بیماران مبتلا به گلوکوم اولیه در مقایسه با افراد سالم مشاهده گردید (016/0P≤).
افزایش قابل توجه اکسیداسیون لیپیدی و پروتئینی و همچنین کاهش قابل توجه ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در بیماران POAG در قیاس با افراد سالم، ممکن است اشاره به نقش پاتولوژیکی افزایش آسیب اکسیداتیو در بیماری گلوکوم اولیه زاویه باز داشته باشد.