ارزیابی فعالیت ضدقارچی نانو ذرات نقره در برابر تعدادی قارچ بیمارگر گیاهی و Trichoderma harzianum

فعالیت ضدقارچی نانو ذرات نقره علیه پنج قارچ بیمارگر گیاهی و یک عامل بیوکنترل در غلظت-های 6، 8، 10، 12، 14 و 16 پی پی ام به صورت درون شیشه ای بررسی شد. سپس تاثیر غلظت 6 پی پی ام نانو ذرات نقره روی Macrophomina phaseolina در گلخانه بررسی شد. برای آزمایش های درون شیشه ای جدایه های قارچ روی محیط عصاره سیب زمینی- دکستروز آگار حاوی نانو ذرات نقره، کشت شدند. رشد پرگنه ها 1، 2، 3، 5 و 10 روز بعد از کشت ثبت و میزان مهار رشد محاسبه شد. حساس ترین قارچ به نانو ذرات نقره Pythium aphanidermatum بود به گونه ای که رشد در همه غلظت ها بعد از 10 روز کاملا مهار شده بود. دومین قارچی که بالاترین حساسیت را داشت،Sclerotinia sclerotiorum بود به طوری که فقط در 6 پی پی ام رشد کرد و سومین درجه حساسیت مربوط به M. phaseolina بود که در تمام غلظت ها بعد از سه روز رشد متوقف شد. در آزمایش های گلخانه ای، پنج تیمار شامل کنترل منفی (بدون بیمارگر و نانوسیلور)، کنترل مثبت (بدون نانوسیلور همراه با بیمارگر)، 6 پی پی ام نانوسیلور بدون بیمارگر، 6 پی پی ام نانوسیلور همراه بیمارگر، کربوکسین-تیرام (15/0 درصد) همراه بیمارگر بود. وزن خشک و تر ریشه و اندام های هوایی اندازه گیری شد. براین اساس تیمارهای دارای نانوسیلور و قارچ کش بالاترین رشد را نسبت به کنترل مثبت داشتند. کنترل شیمیایی بالاترین میزان رشد را نشان داد. میزان رشد در تیمار نانوسیلور همراه بیمارگر مشابه کنترل منفی بود. براین اساس پیشنهاد می شود که از نانوسیلور به-عنوان جانشینی ایمن تر برای قارچ کش های شیمیایی برای کنترل M. phaseolina استفاده شود.