گزینش برای تحمل به تنش خشکی براساس سیستم ریشه ای و آنزیم های آنتی اکسیدان در فسکیوی بلند

این پژوهش با هدف بررسی اثر تنش خشکی متوسط و شدید بر خصوصیات ریشه و برخی از آنزیم های آنتی اکسیدان و شناسایی ژنوتیپ های متحمل در گیاه فسکیوی بلند انجام گرفت. 24 ژنوتیپ فسکیوی بلند در سه سطح تنش خشکی (شاهد، تنش خشکی متوسط و شدید) به صورت آزمایش فاکتوریل در سه تکرار بررسی شدند. کلونی ژنوتیپ ها در گلدان هایی با ارتفاع 60 و قطر 16 سانتی متر کشت شدند. نتایج نشان داد که اثر تنش خشکی، ژنوتیپ و اثر متقابل آنها برای تمام صفات اندازه گیری شده، معنی دار بود. تحت شرایط تنش خشکی متوسط و شدید، عملکرد علوفه خشک، طول تجمعی و وزن خشک ریشه در مقایسه با حالت شاهد کاهش یافت. تنش خشکی شدید، نسبت ریشه به اندام هوایی را 25 درصد افزایش داد. فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در تنش خشکی شدید نسبت به حالت شاهد و تنش خشکی متوسط کاهش یافت، درحالی که فعالیت آنزیم پراکسیداز در این سطح تنش افزایش نشان داد. نتایج نشان داد که برخی از ژنوتیپ های فسکیوی بلند تحت شرایط تنش از عملکرد زیاد، و سیستم ریشه ای و آنتی اکسیدانی مطلوب برخوردارند که بیانگر وجود سازوکار های تحمل و اجتناب از خشکی در این ژنوتیپ ها است و می توانند در مطالعات اصلاحی بعدی به کار گرفته شوند.