تغییر سطوح اینترلوکینهای 11 و 12 در بیماری سل

از آنجا که اینترلوکین 12 (IL-12) نقش حیاتی در نمو سلول های Th1 دارد، بیشترین مطالعات بر روی این سایتوکاین انجام شده است. همچنین، اینترلوکین 10 (IL-10) واسطه (مدیاتور) اصلی در تولید IL-12 و اینترفرون گاما (INF-) توسط سلول های Th1 در بیماری های ناشی از پاتوژن های داخل سلولی است.
با توجه به اهمیت ایمنی سلولی در عفونت و بیماری سل، این مطالعه به منظور یافتن نقش پیش بینی کننده IL-10 و IL-12 در تشخیص سل در بین افراد علامتداری که به مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی سل و بیماری های ریوی بیمارستان دکتر مسیح دانشوری (تهران، ایران) مراجعه کردند طراحی و اجرا شد.
سطوح سرمی IL-10 و IL-12 با استفاده از تکنیک الایزا اندازه گیری شد. سپس مقادیر تعیین شده سایتوکاین ها در نرم افزار آماری وارد شد تا رابطه و خصلت پیش بینی کنندگی آنها در تشخیص سل روشن گردد.
این مطالعه با استفاده از Roc curve موفق به تعیین سطح برشی برای غلظت سرمی IL-10 در تشخیص سل، با حساسیت و ویژگی به ترتیب معادل 68% و 26%، شد. سطح سرمی IL-12 هیچ رابطه ای با IL-10 و نیز ارزش قابل اعتمادی در تشخیص سل را نشان نداد.
در این مطالعه یک رابطه منطقی میان سل و سطوح بالاتر سرمی IL-10 دیده شد که در کنار آزمایش خلط، منافع این آزمایش را در حل محدودیت های آزمایشگاهی نشان می دهد.