بررسی تاثیر مشخصات فیزیوگرافی حوضه آبریز در شکل هیدروگراف سیل؛ مقایسه سه حوضه دماوند، وردیج و کسیلیان

از آنجا که ویژگی های فیزیکی حوضه بر روی ضریب رواناب، دبی اوج سیلاب و زمان رسیدن به آن تاثیر زیادی دارند، بسیار دارای اهمیت می باشند. به طوری که در حوضه های فاقد ایستگاه هیدرومتری، برآورد هیدروگراف واحد بر مبنای خصوصیات ژئومورفولوژیکی حوضه ها صورت می گیرد. شناسایی نقش عوامل ژئومورفولوژی در وقوع سیل، از جمله اقدامات بسیار مهم در کنترل و یا کاهش خسارات ناشی از آن محسوب می شود. این مقاله مشخصات فیزیکی سه حوضه دماوند، وردیج، و کسیلیان، واقع در استان های تهران و مازندران که از لحاظ خصوصیات فیزیکی گوناگون هستند را مورد بررسی قرار داده و با برآورد هیدروگراف واحد دو ساعته این حوضه ها به روش ارائه شده توسط سازمان حفاظت خاک آمریکا (SCS)، به بررسی تاثیر ویژگی های فیزیوگرافی حوضه بر شکل هیدروگراف سیل می پردازد. نتایج نشان می دهد که حوضه آبریز وردیج که شکل فشرده تر و شیب متوسط بیشتری نسبت به دو حوضه دیگر دارد، دارای زمان تمرکز کمتر و سرعت تخلیه سیلاب بیشتری می باشد، هر چند در حوضه دماوند به دلیل مساحت بسیار بیشتر نسبت به دو حوضه دیگر، حجم سیلاب بیشتر بوده و در نتیجه دبی اوج و زمان پایه هیدروگراف واحد، بالاتر می باشد.