اولین گزارش زنبور پارازیتوئید (Cleonymus laticornis (Hym.: Pteromalidae از ایران

در راستای شناسایی زنبورهای پارازیتوئید استان مازندران در سال های 1390 تا 1393، در میان زنبورهای پارازیتوئید جمع آوری شده، یک گونه زنبور پارازیتوئید با نام علمی Cleonymus laticornis Walker، 1837 از خانواده Pteromalidae شناسایی گردید. این زنبور برای اولین بار از ایران گزارش می شود. شناسایی این زنبور توسط دکتر Antoni Ribes (اسپانیا) انجام گرفت.
زنبور C. laticornis از کشورهای فرانسه، بریتانیا، یوگسلاوی، چکسلواکی، سوئیس، مراکش (1)، بلژیک، کرواسی، آلمان، ایتالیا، مراکش، هلند، چین، اسپانیا، بلاروس، سوئد، انگلستان و ایالات متحده آمریکا گزارش شده است (3).
گراهام (1969) زنبور C. laticornis را پارازیتوئید سخت بال پوشان چوب خوار معرفی نمود، بطوری که زنبورهای ماده در روزهای آفتابی می و ژوئن؛ روی شاخه های درختان کهن سال به ویژهSalix sp. (Salicaceae) وCorylus sp. (Betulaceae) که مورد حمله سخت بال پوشان چوب خوار قرار گرفته اند، میزبان خود را جست و جو می کنند (2). این زنبور اولین بار سال 1839 از روی لارو Ochina hederae (Col.، Anobiidae) روی میزبان پوشیده از عشقه توسط وستوود گزارش شد. لیچتنستین سال 1919 زنبور C. laticornis را از روی تعدادی لارو Gracilia minuta (Col.، Cerambycidae) از فرانسه گزارش کرد (2).
نویس (2014) میزبان های دیگری از راسته سخت بال پوشان برای زنبور C. laticornis گزارش کرد، که شامل Mecinus pyraster (Curculionidae)، Hylesinus oleiperda و Hylensius toranio از خانواده Scolytidae و همچنین Gracillaria minuta از راسته بال پولک داران و متعلق به خانواده Gracillariidae میزبان اولیه این زنبور پارازیتوئید می باشند (3). در این تحقیق زنبور C. laticornis از شفیره سخت بال پوش احتمالا متعلق به خانواده Cerambycidae روی گوجه سبز Prunus divaricate از شهرستان جویبار در تاریخ 14/3/1391 جمع آوری شد. این گونه توسط دکتر Antoni Ribes (اسپانیا) شناسایی شد.
برخی از ویژگی های شکل شناسی زنبور به این شرح است:طول بدن حشره ماده بین 1/ 3 – 7/ 5 میلی متر، رنگ کلی بدن قهوه ای تیره است، پاها قهوه ای روشن و پنجه ها سفید می باشند. دو لکه عرضی قهوه ای در بال جلو نمایان است. بدن باریک، طول بخش متورم شکم در کم ترین حالت 4/ 2 برابر عرض است. طول سر از نمای پشت حداقل 2/2 برابر عرض، سپرچه طویل است. رگ بال کناری در کم ترین حالت 7/ 1 برابر رگ بال استیگمال است. پنجمین ترجیت عرض کمتری دارد. رگ بال کناری، مشخصا طویل تر از رگ بال پس کناری و طول آن حدود 8/ 1-9/ 1 برابر طول استیگمال است.